“ကိုေပါက္လမ္းသလားေနသည္（ အပုိင္းႏွစ္） (ျမဳိ႔ကုိသြားရန္အေၾကာင္းဖန္)”

 

ျပီးခဲ႔တဲ႔ေျခာက္လပုိင္း လလယ္ေလာက္မွာ ရန္ကုန္မွာေနတဲ႔ တူမေလးတစ္ေယာက္ကိုအိမ္ေထာင္ခ်ေပးေတာ႔မယ္လုိ႔

သူ႔အေမက သတင္းေပးလာပါတယ္။

တူမေလးကလဲ သူမဂၤလာေဆာင္ေတာ႔မယ္ဆုိတဲ႔အေၾကာင္း သူ႔အေမကလဲသေဘာတူျပီဆုိတဲ႔အေၾကာင္းကုိ အီးေမးလ္ကေနစာပုိ႔လုိက္ပါတယ္။

သူ က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ျပင္ပက နုိင္ငံတစ္ခုမွာအလုပ္လုပ္ေနရာကေန ၀ါမ၀င္ခင္ျပန္လာ မဂၤလာေဆာင္

ျပီးတာနဲ႔လင္မယား ႏွစ္ေယာက္အတူျပန္ထြက္ၾကမွာပါ။

(လြမး္စရာေကာငး္ေအာင္ေျပာရရင္ အစက ေၾကာင္ၾကီးအတြက္လုိ႔ စဥ္းစားထားတဲ႔တူမေလးပါ။

က်ေနာ္မသိလုိက္တာက အခုလက္ထပ္တဲ႔ေကာင္ေလးနဲ႔ၾကဳိက္ေနတာ 5ႏွစ္ေတာင္ရွိျပီဆုိပါတယ္။

အားနာလုိက္တာ ေၾကာင္ၾကီးရယ္)

က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔သူ တုိ႔မိသားစု မႏၱေလးမွာ အတူေနခဲ႔ၾကတာပါ။

သူ ငယ္ကတည္းက ထိန္းေက်ာငး္ခ်ီပုိးလာေတာ႔ အေတာ္ေလးလဲ သံေယာဇဥ္ရွိတဲ႔ကေလးျဖစ္ေနေတာ႔  လက္ဖြဲ႔ေလးလွမ္းေပးရုံေလာက္နဲ႔ မေက်နပ္နုိင္ဘဲ မဂၤလာပြဲကုိကုိယ္တုိင္သြားခ်င္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ႔ က်ေနာ္ကလဲ ရန္ကုန္ကုိမေရာက္တာၾကာေတာ႔                                                                        “ကိုေပါက္ “ ဘ၀ေရာက္မွသိလာရတဲ႔မိတ္ေဆြမ်ားကုိလဲေတြ႔ခ်င္တာလဲပါ ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ဘဲ သြားမယ္လုိ႔ဆုံးျဖတ္ျပီးေတာ႔ အလုပ္ေတြလႊဲဘုိ႔စီစဥ္ရပါေတာ႔တယ္။

 

ေနာက္မႏၱေလးဇာတိျဖစ္ေပမယ္႔ရန္ကုန္မွာေရာက္ေနတဲ႔အမ်ဳးိေတြကလဲမ်ားပါတယ္။

အဲေတာ႔ တစ္ခ်က္ခုတ္သုံးခ်က္တင္မကဘူးေလးခ်က္ျပတ္ေအာင္အလုပ္ေတြကုိပါ

ယူလာခဲ႔ပါတယ္။

ေနာက္ျပီး မဂၤလာေဆာင္မယ္႔အိမ္မွာဘဲတည္းမယ္လုိ႔လွမ္းအေၾကာင္းၾကားထားလုိက္ပါတယ္။

သူတုိ႔အိမ္က လမး္ေဘးမွာတင္ဆုိေတာ႔ ကားငွားရျပဳရလြယ္တယ္ဆုိတာကိုလဲၾကားထားလုိ႔ပါ။

ေရာက္ေတာ႔ တစ္ခါမွ မေရာက္ဘူးေသးပါဘူး။

ဒီျပင္ေနရာမွာတည္းမယ္ဆုိရင္လဲ သူတုိ႔ကလက္ခံမွာမဟုတ္ျပန္ပါဘူး။

 

မဂၤလာေဆာင္မယ္႔ရက္က (29-6-2011)ၾကားရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ျဖစ္ေနပါတယ္။

အဲဒီမွာစျပီး  အုံးစား ေတာ႔တာပါဘဲ။

“ကိုေပါက္ “ ဘ၀နဲ႔သိတဲ႔ေလထဲက မိတ္ေဆြအမ်ားစုရဲ႔အလုပ္ပိတ္ရက္က တနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္တာမ်ားပါတယ္။

အဲေတာ႔ ေစာသြားမယ္ဆုိရင္ 24-6-2011သြားတနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္တဲ႔ 26-6-2011ေန႔မွာေတြ႔လုိ႔ရနုိင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ အဲလုိေစာသြားျပန္ရင္လဲ မဂၤလာေဆာင္မယ္႔အိမ္မွာက အလုပ္ေတြရွဳပ္ေနတုန္း ဧည္႔သည္သြားလုပ္မယ္ဆုိရင္အဆင္မေျပတဲ႔အျပင္မဂၤလာေဆာင္ျပီးတာနဲ႔ျပန္မယ္ဆုိရင္လဲ တူမေတြက လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး။

အဲေတာ႔ ရက္ေတာ႔ ၾကာၾကာေနမယ္ အားလုံးနဲ႔လဲေတြ႔နုိင္ေအာင္27ရက္ေန႔ ညကားစီး၊

28ရက္ေန႔ေရာက္ စိတ္ထဲမွာရင္းနွီးတယ္ဆုိတဲ႔ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔အရင္ေတြ႔။

 29ရက္ေန႔မဂၤလာေဆာင္ႏႊဲ၊

30ရက္ေန႔ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ပါတ္သက္တာေတြ လုပ္။

လဆန္းတစ္ရက္ေန႔ အမ်ဳးိေတြနဲ႔ေတြ႔၊

2ရက္ေန႔ ရန္ကုန္က ဘုရားေတြဖူး၊

3ရက္ေန႔ ကိုေပါက္ရဲ႕မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ကိုေပါက္ေတြ႔။

မဒမ္ေပါက္က တူမေတြန႔ဲ ေစ်း၀ယ္ထြက္။

4ရက္ေန႔ လုိအပ္တာေတြလုိက္၀ယ္ ညကားစီးျပီးမန္းေလးျပန္ ။

ကိုယ္႔အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ကြက္တိပါဘဲ။

အဲလုိလဲ အစီအစဥ္ေတြခ်ျပီးေရာ ခ်က္တင္မွာဆုံေနၾကမိတ္ေဆြမ်ားကိုေရာ၊

ဖုနး္နဲ႔အဆက္အသြယ္ရွိတဲ႔သူေတြကိုေရာ 3ရက္ေန႔မွာ ဆုံၾကမယ္

ေတြ႔ၾကမယ္႔ အခ်ိန္ ေတြ႔ၾကမယ္႔ေနရာေတြကို စီစဥ္ေပးပါဆုိျပီးအကူအညီေတြေတာင္းရပါေတာ႔တယ္။

 

အဲေတာ႔ ရန္ကုန္အေၾကာင္းမသိတဲ႔ က်ေနာ္က

 

“မိတ္ေဆြေတြကိုဘယ္မွာေတြ႔ရင္ေကာငး္မလဲ?”

“မိတ္ေဆြေတြကိုဘယ္လုိေတြ႔ရင္ေကာငး္မလဲ?”

“မိတ္ေဆြေတြကိုဘယ္သူေတြေတြ႔ရင္ေကာငး္မလဲ?”

 

 

ဆုိတဲ႔ေမးခြန္းေလးေတြကို လူတုိင္းေလာက္နီးပါး အင္တာဗ်ဴးသလုိေမးၾကည္႔တဲ႔အခါမွာ

မတူညီေသာအေျဖေလးေတြကုိရလာပါတယ္။

ဘာလုိလဲလုိ႔ျပန္သုံးသပ္ၾကည္႔တဲ႔အခါမွာ ရြာထဲမွာက အသက္အရြယ္ေရာ

အလုပ္အကိုင္ေနရာဌာနေတြက အရြယ္စုံ အတန္းအစားအစုံျဖစ္ေနလုိ႔ပါဘဲ။

တစ္ခ်ဳိ႔ကလဲ လူငယ္ပုိင္းေတြစုေတြ႔ခ်င္တယ္။

တစ္ခ်ဳိ႔ကလဲ လူၾကီးေတြတစ္ဖြဲ႔လူငယ္ေတြတဖြဲ႔ခြဲေတြ႔ရင္အားမနာရဘူးလုိ႔ ေတြးပါတယ္။

တစ္ခ်ဳိ႔ကလဲ လူမ်ားမ်ားေတြ႔ခ်င္တယ္။

တစ္ခ်ဳိ႔ကေတာ႔လဲလူနည္းနည္း ဘဲေကာငး္မယ္ထင္တယ္လုိ႔ အၾကံျပဳပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႔ကေတာ႔လဲ အရင္သိဘူးသူနဲ႔ဘဲ။

တစ္ခ်ဳိ႔ကေတာ႔လဲ မသိဘူးသူနဲ႔လဲေတြ႔ခ်င္။

အဆင္ အမ်ဳိးမ်ဳးိေတြ အေျဖရပါတယ္။

ခက္တာကသူတုိ႔တစ္ေတြက

”ဘယ္သူေတြပါအုံးမလဲ?

လုိ႔ေမးခြန္းေတြျပန္ေမးတာၾကဳံရတဲ႔အခါ က်ေနာ္လဲ“ရဲေလး”လုိ  “အုိင္ဒုနး္ႏုးိ” ရပါေတာ႔တယ္။

 

ေန႔ုတုိင္းေလာက္ခ်က္တင္ကေနေရာ ဖုနး္နဲ႔ပါ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ဆုံေတြ႔ဘုိ႔ အတြက္ စီစဥ္ရေအာင္လူေပါငး္မ်ားစြာနဲ႔စကားေျပာျပီးတဲ႔အခါမွာ

သိလာတဲ႔တစ္ခ်က္ကေတာ႔ လူအမ်ားၾကီးတစ္ျပဳိင္နက္ထဲေတြမယ္ဆုိရင္ ေနရာအခက္အခဲ ရွိလာနုိင္တယ္ဆုိတာပါဘဲ။

ေတြ႔ဘုိ႔ခ်ိန္းတဲ႔ေနရာက လည္း ရန္ကုန္ျမဳိ႔မွာေနရာအနွံ႔အျပားေနၾကတဲ႔သူမ်ား အလြယ္တကူလာနုိင္မယ္႔ေနရာျဖစ္ဘုိ႔ုိလုိတယ္ဆုိတာပါဘဲ။

(မအူမလယ္ေတာသား ကိုေပါက္ သြားတတ္ေလာက္တဲ႔ေနရာျဖစ္ဘုိ႔ကလည္း အဓိကက်ျပန္ပါတယ္။)

ေနာက္တစ္ခ်က္က ရြာထဲမွာတင္လာတဲ႔ပုိ႔စ္ေတြက မန္းတာေတြကိုဖတ္ရင္း ၊

ခ်က္တင္ေတြမွာ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ေပါက္တတ္ကရ ေျပာၾကရင္း ကေန

ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္သူအဆင္မေျပေလာက္ဘူး။

ဘယ္သူေတြကလဲ ဘယ္သူပါမယ္ဆုိရင္ မလာေလာက္ဘူးဆုိတာကုိအားနာလုိ႔ ဖြင္႔မေျပာၾကေပမယ္႔

 ရုိးတုိးရိပ္တိတ္ေလးသိေနရပါတယ္။

အဲေတာ႔ အမ်ားနဲ႔အဆင္မေျပေလာက္သူကုိ ေခါက္ဘုိ႔ဆုံးျဖတ္ရပါေတာ႔တယ္။

သူတုိ႔ခ်င္းတကယ္အဆင္ေျပတာ မေျပတာက တစ္က႑ က်ေနာ္စီစဥ္တဲ႔ပြဲမွာ ေပ်ာ္ပြဲကေန အေထ႔အေငါ႔ေတြနဲ႔

ေဆာ္ၾကတဲ႔ပြဲအျဖစ္မခံနုိင္တာကလဲအမွန္ပါဘဲ။

ဒါနဲ႔ဘဲ ခ်က္တင္ကေနတစ္ဆင္႔ အတည္စီစဥ္ပါေတာ႔တယ္။

(2-7-2011)ေန႔မွာ တညင္ကုိ ဘုရားဖူးနဲ႔ ဓမၼရိပ္သာေတြကုိ လူၾကီးအဖြဲ႔နဲ႔သြားမယ္။

ရြာထဲက ကေလးေတြနဲ႔ ေတာ႔(3-7-2011)ေန႔ မွာေတြ႔မယ္ဆုိျပီးစီစဥ္ဘုိ႔အကူအညီေတာင္းရပါတယ္။

သူတုိ႔လဲဖိတ္က်ေနာ္လဲဖိတ္ဆုိေတာ႔ အားတဲ႔အခ်ိန္ေတြညွိရင္းေန႔လည္တစ္နာရီမွာ ေျမနီကုနး္စီးတီးမတ္မွာဆုံဘုိ႔

အတည္ျဖစ္သြားပါတယ္။

အဲဒီေန႔ကေတာ႔ရန္ကုန္ကုိမလာခင္(26-6-2011)ေန႔မွာပါ။

လူသိပ္မမ်ားခ်င္တဲ႔အတြက္ က်ေနာ္နဲ႔ေန႔စဥ္ေတြ႔ေနသူေတြေလာက္သာေျပာလုိက္ေပမယ္႔ ကေလးေတြကိုလဲ ဖိတ္ခ်င္သူကုိ

ဖိတ္နုိင္တယ္ဆုိတာသံေခ်ာငး္ေခါက္လုိက္ပါတယ္။

အဲဒီေန႔ ညေန 4 နာရီမွာေတာ႔ က်န္တဲ႔ဆုိက္က မျမင္ဘူးတဲ႔မိတ္ေဆြ(3)ေယာက္နဲ႔

 41လမ္းမဟာဗႏၱဳလလမ္းက  ၀န္ၾကီးမ်ားရုံးနားမွာရွိတဲ႔

ေရႊခရားၾကီးဆုိတဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာခ်ိန္းထားလုိက္ပါတယ္။

ရန္ကုန္မွာေနတဲ႔ရက္အတြက္ စကက္ဂ်ဴးေတြအျပီးဆြဲဲျုပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာ(27-6-2011)ေန႔သြားဘုိ႔လက္မွတ္ျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

အဲလုိအစီအစဥ္ေတြဆြဲျပီးလုိ႔ကားေပၚမတက္ခင္တစ္ရက္မွာရန္ကုန္မွေနတဲ႔ေနာက္ထပ္အမ်ဳးိတစ္ေယာက္ရဲ႕သားမဂၤလာေဆာင္

ဖိတ္စာကအိမ္ကုိေရာက္လာပါတယ္။

ခက္ေတာ႔ခက္ကုန္ပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်က္ျခငး္ခ်လုိက္ပါတယ္။

တညင္သြားမယ္ဆုိတဲ႔ရြာထဲက အဖြဲ႕ က က်ေနာ္လာလို႔ စီစဥ္ေပးတာ။

မဂၤလာေဆာင္က က်ေနာ္မလာလဲသူတုိ႔ပြဲခင္းမွာ။

ဒီေတာ႔မူလအစီအစဥ္အတုိင္းခ်ီတက္ဘုိ႔ဆုံးျဖတ္ ၊

27-6-2011ေန႔ည 8နာရီမွာမန္းေရႊျပည္ကားေပၚတက္ ရန္ကုန္ကိုခရီးထြက္ခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။

 

ကိုေပါက္လက္ေဆာင္အေတြးပါးပါးေလး

(ဆက္လက္ဖတ္ရူ႔ပါရန္။)

(7-7-2011)