နံ႕သာဆီ  နဲ႕  အီး…။

                          အေတာ္မ်ားမ်ားကုိလဲ ဖတ္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္….အထူးသျဖင္႕ေျပာခ်င္တာကေတာ႕“ဘေလာ” ေတြ  အတြက္မဟုတ္ပါဘူး…..“ကဗ်ာေတြ” ေပါ႕ေနာ္…ဒီလုိေျပာလို႕လဲ  ကႀကီး ဆုိတဲ႕
ဒီ(ငနဲ..) လူတတ္ႀကီး လုပ္တယ္လုိ႕ မျမင္ေစခ်င္ပါဘူး…..
ဟုတ္ပါတယ္…..ကႀကီး စာေပမိတ္ေဆြ တခ်ဳိ႕နဲ႕  ေဆြးေႏြးဆည္းပူး မိခဲ႕ သလုိပါဘဲ….ကႀကီးတုိ႕ေတြ အစက ဘာမွမသိလုိ႕ စာေပ အေပၚေလ႕လာၾကတယ္…ေလ႕လာပါမ်ားေတာ႕..သိလာၾကတယ္…
ဒါေပမယ္႕…အဲ႕အခ်ိန္မွာ  ကုိယ္႕ကုိကုိယ္ ယုံၾကည္မွဳ႕ ရိွရိွ သိၿပီလုိ႕ ေျပာႏုိင္ၿပီလား ဆုိေတာ႕….မေျပာႏုိင္ေသးပါ….ကုိယ္သိတယ္ ဆုိတာကုိ..နည္းေသးတယ္..ေပါ႕ေသးတယ္….လုိ႕ ဘဲ႕
ထင္ခဲ႕မိပါတယ္….
                         အဲ႕ေတာ႕ ဘာလုပ္လဲ …ကႀကီးတုိ႕ ထပ္ေလ႕လာ တယ္ေပါ႔ဗ်ာ….ဒီလုိနဲ႕ လူ႕သက္တန္းတစ္၀က္ကုိ  အျပင္ေလာက အေတြ႕အႀကံဳ၊ လူ႕ေလာကရဲ႕ သင္ခန္းစာေတြ၊ စာေပေလ႕လာျခင္းရဲ႕…အသိတရားေတြ  အစရိွသျဖင္႕ေတြ… ေတာ္ေတာ္လဲ သိလာခဲ႕ေတာ႕….
ကုိယ္႕ကုိကုိယ္ သိတယ္လုိ႕…ခံယူတတ္၊ခံယူ လာႏုိင္ၾကတယ္ေလ….ဒီအခ်ိန္မွာ ကႀကီးရဲ႕  စိတ္ေတြမွာ၊ မ်က္ႏွာေပၚမွာ၊စကားလုံးတုိင္းမွာ မာနေတြ …၀င္႕ထည္ မွဳ႕ေတြ…ေမာ္ၿကြားျခင္းေတြ…..
စကား၀ုိင္း တုိင္းမွာ ဦးေဆာင္လုိတဲ႕ စိတ္ေတြ…..ငါသာသိ…ငါသာတတ္…သည္ ဆုိတဲ႕ စာေပအတၱ…ေတြနဲ႕ ေထာင္လႊားခဲ႕တာေပါ႔……
ပုိဆုိးတာက…လက္ခုပ္သံေတြ…ကုိယ္ကုိတုိင္ သရုပ္မခြဲမိတဲ႕ လက္ခုပ္သံေတြ…..အားေပးခ်ီးေျမွာက္မွဳ႕ အေပၚမွာ ကုိယ္႕ကုိကုိယ္ အထင္ႀကီး ဂုဏ္ယူ စိတ္ေတြနဲ႕…ရွင္းရွင္းေျပာရရင္..တယူသန္ အတၱေတြ နဲ႕ တရားလက္လြတ္ ေမာက္မာ ရိဳင္းျပျခင္းေတြဘဲဆုိပါေတာ႕……….ဘာ ကုိ မွလဲ ျမင္ႏုိင္စြမ္း မရိွ…..  ကုိယ္႕ကုိကုိယ္ သိတယ္…တတ္တယ္လုိ႕…ခံယူမိခဲ႕တာကုိ……
တကယ္ေတာ႕ ကႀကီးတုိ႕ ဟာမျပည္႕ေသးလုိ႕  ေဘာင္ဘင္ ခတ္ေနတဲ႕ အုိးထဲကေရလုိ ျဖစ္ေနတာေပါ႔ ဗ်ာ….

                              ေနာက္ ႏွစ္ေတြ အေတာ္အတန္ ၾကာ ဆည္းပူး ျခင္းကုိ အေျခခံလာၿပီး…လူ႕ဘ၀ အေတြ႕ အႀကံဳေတြနဲ႕ တကြ…ၾကားခဲ႕ရတဲ႕ လက္ခုပ္သံေတြ၊အားေပးခ်ီးေျမွာက္မွဳ႕ေတြ၊အထင္တႀကီး တေလးတစား မ်က္လုံးေတြ အေပၚမွာ….. အမွန္တကယ္ အမွန္ ကုိ  သရုပ္ျပန္ခြဲ မိတဲ႕ အခ်ိန္မွာ …….(၁)ကႀကီး သိလာခဲ႕ရတာကေတာ႕ ဒါေတြကုိတပ္မက္ေနတဲ႕ စိတ္တစ္ခုရယ္…..ကုိယ္႕ကုိကုိယ္ အထင္ႀကီး လြန္းေနတဲ႕..ရွက္စရာ..“ေအာက္ဂလိအာ” စိတ္ဓါတ္ကုိပါဘဲ…….
                               လက္ခုပ္ သံ..ဆုိတာ အားေပးမွဳ႕ တစ္ခုရယ္ပါ………
                               အားေပးခ်ီး ေျမွာက္မွဳ႕ ဆုိတာ ကူညီေထာက္ပံ႕ေပးမွဳ႕ တစ္ရပ္ပါ……
                               အထင္ႀကီးေလးစား စိတ္နဲ႕ ၾကည္႕ခံရျခင္းဆုိတာ  ၾကည္႕ေနတဲ႕ ထုိသူ  ကုိယ္႕ေလာက္ မသိေသးခင္ ၾကည္႕ ခံရတဲ႕ အၾကည္ တိမ္တိမ္ ေလး တစ္ခုပါ…….
လက္ခုပ္သံနဲ႕.. အစရိွ သျဖင္႕ေတြ အေပၚမွာ မိမိ ကုိယ္တုိင္ ေကာင္းမြန္တဲ႕ ဘက္က ….ျဖဴစင္တဲ႕ အေတြးအေခၚေတြနဲ႕  လက္ခံသင္႕ပါတယ္…..
လက္မခံတတ္ရင္ေတာ႕…ဒီအားေပးမွဳ႕ ေတြ ဟာ…ကုိယ္႕အတြက္ စာေပ အဆိပ္ ေတြ ျဖစ္လာႏုိင္သလုိ……ေအာင္ျမင္မွဳ႕ရဲ႕ လဲၿပိဳသံပါ….အသိတရားနဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကုိ အျပင္းဆုံး ဖ်က္တဲ႕ စာေပတုန္႕ျပန္မွဳ႕ ““ပုိး“” ပါဘဲ…..
““မာန္မာန ေထာင္လႊားျခင္းဟာ သူေထာင္လႊားခဲ႕တဲ႕  အေၾကာင္းအရာေတြ အေပၚမွာ ေနာက္ဆုံး အသိမဲ႕ ေအာင္ျမင္မွဳ႕ရဲ႕  က်ရွဳံးျခင္း ေလာင္စာပါ…““
ခံယူတတ္…ခံယူႏုိင္ဖုိ႕ အမ်ားႀကီး လုိပါ တယ္…..
အထူးသျဖင္႕  ““ဗုဒၶဘာသာ““… ၀င္ တစ္ေယာက္ဆုိလွ်င္…““ဗုဒၶရဲ႕ အလုိက်““ဗုဒၶ လမ္းစဥ္…“” တရား သေဘာရဲ႕ တရားေတာ္ အသိမ်ားျဖင္႕ ယွဥ္တြဲ ခံယူ သင္႕ပါတယ္…….
ေနာက္….ကႀကီး သိလာတဲ႕…(၂)အသိတရားကေတာ႕…ပထမ ကႀကီး ဘာမွမသိဘူး…ဒုတိယ ကႀကီး ေလ႕လာတယ္…သိလာတယ္….တတိယ ပုိသိ…ပုိတတ္ခ်င္လာတယ္ …ပုိလုိ႕လဲ  ေလ႕လာတယ္..
ပုိလုိ႕လဲ သိလာခဲ႕တယ္…..
                                   ဒီမွာ ဘာေတြ ျဖစ္လာသလဲဆုိေတာ႕….ေနာက္ဆုံး ကႀကီး သိျခင္း….တတ္ျခင္း..ေလကလာဆည္းပူးျခင္းေတြရဲ႕  အဆုံးမွာေတာ႕…
ကႀကီး ကုိယ္႕ကုိကုိယ္  သိလုိက္ရတာက…..ကႀကီး ဘာမွ  မသိေသးပါ…………….
ငါဘာမွ မသိတာပါလား ဆုိတဲ႕  အေတြးရယ္…..
ေရးခဲ႕တဲ႕ ဘေလာ႕ေတြ…ကဗ်ာေတြနဲ႕ လူ႕ ေလာက ပတ္၀န္းက်င္ အေပၚ ကႀကီး ဆက္ဆံ ေပါင္းသင္းမွဳ႕ေတြ ဟာ….မသိတာကုိ အသိႀကီး လုပ္တဲ႕….အလြန္ရွက္ဖြယ္လိလိ.. စက္စုပ္ရြံရွာစရာ..
.အေရးအသားနဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြပါဘဲ…..  တကယ္ေတာ႕  အသိေတြ အားလုံးရဲ႕  အဆုံးမွာ ဘာမွ “မသိေတာ႕ျခင္း” က….တည္ေနတယ္  ဆုိတာ ျမင္မိတဲ႕ ခဏမွာ …ငါဟာ ဘာမွ မတတ္တဲ႕ ေကာင္ပါလား..
ဆုိၿပီး  ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ကုိ သိလုိက္ရပါေတာ႕တယ္…..
ရွက္စရာ အလြန္ေကာင္းေသာ မုိက္ရူးရဲ…..တယူသန္ တပ္မက္မွဳ႕  အသိတရားေတြ ပါဘဲ……..

                               ေနာက္  ထပ္သိလုိက္ရတဲ႕  အသိတရားကေတာ႕…ကႀကီး ဘ၀ရဲ႕  အတပ္မက္ဆုံး  “““ကဗ်ာဆရာ“” ဘ၀နဲ႕  ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕  ““အေျပာင္ေျမာက္ဆုံးေသာ ကဗ်ာ..““
ဆုိတဲ႕ စာအစု အေ၀း အေပၚပါဘဲ…. ဟုတ္ပါတယ္….သက္တန္းတေလွ်ာက္…ေရးခဲ႕တဲ႕   ကဗ်ာေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ေပၚမွာ  ဂုဏ္ယူခဲ႕တဲ႕  စိတ္ေတြ ဟာ…….ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ ဖတ္မိခဲ႕ ခ်ိန္မွာ..ကၽြန္ေတာ္  ကႀကီး ရဲ႕   တပ္မက္ခဲ႕  ၀င္႕ၿကြားခဲ႕…ဂုဏ္ယူခဲ႕ တဲ႕  မူပုိင္  ကဗ်ာေတြဟာ…..လုံး၀ အဖတ္ဆယ္မရ…တဲ႕ ေျမာင္းပုတ္ထဲ ကုိ …အလုိအေလွ်ာက္  အသြတ္သြင္း ခံလုိက္ရပါတယ္….

                                                   ကႀကီး  ဖတ္မိတဲ႕…ဒီကဗ်ာေလး က…..တုိင္းႏုိင္ငံ ႀကီးရဲ႕ အရွင္သခင္  ဘုရင္ ကုိလဲ  တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခား..ေသာက မ်ားေစခဲ႕တယ္…..ဥပေဒ စနစ္ တစ္ခု ကုိလဲ
ေျပာင္းလဲႏုိင္ခဲ႕ သလုိ…လူ႕ အသက္ေပါင္း မ်ားစြာကုိလဲ  ကယ္တင္ႏုိင္ခဲ႕ ပါတယ္….မၿမဲျခင္း သေဘာ…. ေသျခင္း သေဘာ …ကုိလဲ  ခ်ျပခဲ႕ပါတယ္……
                              ခ်ီးမႊမ္းထုိက္…ပူေဇာ္ထုိက္….အစဥ္ ဦးညႊတ္ထုိက္….ပါသည္ .. တခ်ိဳ႕မ်ားလဲ  ဒီလကာၤ၊ကဗ်ာေလးကုိ  သိႏုိင္ေလာက္ပါသည္………
ကဗ်ာ ေရးစပ္  သီးကုံးသူကေတာ႕…….
                                               “““အနႏၱ သူရိယ…”  အမတ္ ပါဘဲ……..

ထုိကဗ်ာတြင္…..သံေ၀ဂ     ရိွသည္….။
ထုိကဗ်ာတြင္…..ဗုဒၶ၏တရားေတာ္   ရိွသည္…။
ထုိကဗ်ာတြင္…..ေတာင္းပန္တုိးလွ်ဳိးသံ   ရိွသည္….။
ထုိကဗ်ာတြင္…..ေဒသနာ  ရိွသည္…။
ထုိကဗ်ာတြင္…..ေလးစားၾကည္ညိဳလုိျခင္း   ရိွသည္…။
ထုိကဗ်ာတြင္…..ခြင္႕လႊတ္ျခင္း    ရိွသည္…။
ထုိကဗ်ာတြင္…..ေပးစပ္စြန္႕လႊတ္ျခင္း   ရိွသည္…။
ထုိကဗ်ာတြင္…..လူသားတုိ႕အတြက္ ဆုံးမျခင္း   ရိွသည္…။

ရိွခုိးေကာ္ေရာ္၊ပူေဇာ္အကၽြန္၊ပန္ခဲ႕တုန္၏၊ခုိက္ႀကံဳ၀ိပါတ္၊သံသာစက္၌၊ႀကိဳက္လတ္တြန္မူ၊တုံ႕မယူလုိ၊ၾကည္ညိဳစိတ္သန္၊
သခင္မြန္ကုိ၊ခ်န္ဘိစစ္စစ္၊အျပစ္မဲ႕ေရး၊ခြင္႕လွ်င္ေပး၏၊ေသြးသည္အနိစၥာ၊ငါ႕ ခႏၶာ တည္း……..။“”“”

                (ကုိးကား။)
“”ေနာင္ေတာ္  မင္းယဥ္နရသိခၤ  အထိန္းေတာ္သား    အနႏၱ သူရိယကုိလည္း  ဖမ္းကာသတ္ေလဟု သူသတ္တုိ႕အား အပ္ေလ၏။
အနႏၱ သူရိယလည္း ရဲရင္႕တည္ၾကည္ေသာ  ႏွလုံးရိွသည္  ျဖစ္၍ သတ္အံ႕ မူးမူးတြင္ စာလကာၤ ေလးပုိဒ္ကုိ ဆုိ၍ မင္းႀကီးအား ဆက္ပါဟု အပ္ေလ၏။ သူသတ္တုိ႕လည္း  သတ္ၿပီးမွ  မင္းႀကီးအား စာကုိ ဆက္ေလ၏။ စာေလးပုိဒ္ကုိ ဖတ္ေစ၍ ၾကားေတာ္မူလွ်င္
လႊတ္ေစဟု မိန္႕ေတာ္ မူေလ၏။ သူသတ္တုိ႕လည္း  လြန္ခဲ႕ၿပီဟု နားေတာ္ ေလွ်ာက္၏။ မင္းႀကီးလည္းစာကုိ ၾကားေတာ္မူသည္ကပင္ တေအာက္ေမ႕ေမ႕ ၊တရွဳိက္မက္မက္ ေနာင္တႀကီးစြာ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
        ထုိမွ စ၍ ခ်ဳပ္ ရုပ္ဆည္းတားေတာ္မူ၍  ေနာက္ေနာင္…ငါ အမ်က္ေတာ္ ရိွ၍ သတ္ေလဟု အမိန္႕ေတာ္ ရိွေသာ္  တလ…ေလးသီးတင္း ထားၿပီး စစ္ေၾကာ၍ ေသတန္မွေသေစ….မေသးတန္ေသး သူကုိ လႊတ္ေစ ဟု မင္းေဆြစုိးမ်ဳိး ျဖစ္ေသာ မဟာသမန္းကုိ အမိန္႕ေတာ္ ရိွ၏။“”“”“”  
                                                              (မွန္နန္း ရာဇ၀င္ေတာ္ႀကီး။)

                                                                                    [email protected](19.2.11)4;30am