“ေရွးကဗ်ာမ်ားထဲမွတုိက္ပြဲတစ္ခု”   

 

    “နန္းတြင္မိညဳိ”

 

ေတာင္တြင္ျမင္႔မုိရ္ ကြ်ႏု္ပ္ဆုိသား

ေရညဳိရစ္သန္း ရံလ်က္၀န္း၍

ေလးကြ်န္းအလယ္ ေလးသြယ္ျခည္ေရာင္

တေျပာင္ေျပာင္လွ်င္ ဘုန္းေခါင္အထြတ္

သုံးလူနတ္တုိ႔ မခၽြတ္ေမတၱာ

ဘိဓမၼာကုိ္မွန္စြာအေခါင္

ၾကားလႊံ႕ေဆာင္သည္

ေတာင္တြင္ျမင္႔မုိရ္သာတကား။ ။

 

စည္တြင္ပဟုိရ္ ကြ်ႏု္ပ္ဆုိသား

ခါကိုသိေစ ရွစ္ၾကိမ္ေနျဖင္႔

ခ်က္ေရမေရြ႕တီးဓေလ႔ကား

ညဥ္႔ေန႔နာရီ ေျခာက္ဆယ္စီလွ်င္

ခ်က္ခ်ီလွည္႔က်ဴး ညဥ္႔ဦးသန္ေကာင္

ေတာက္ေရာင္မုိးေသာက္

မြန္းတည္႔ေရာက္က ၀မ္းေျမာက္ရႊင္လန္း

လူရဟန္းတုိ႔ ထက္၀န္းဖူးျမင္

သိစိမ္႔ရင္သည္ စည္တြင္ပဟုိရ္သာတကား။ ။

နန္းတြင္ မိညဳိ ကြ်ႏု္ပ္ဆုိသား

ေမွာင္ကိုပယ္ခြင္း ဆီမီး၀င္းသုိ႔

သီတင္းငါးမည္ သီလတည္လ်က္

လွရည္ညက္ေသး ေျပး၍မဆုိ

သူ႔ကိုႏွိပ္စက္ မာန္မထြက္တည္႔

၀ွန္တတ္ပညာ လကၤာရတာ

ဆုိမူ႔ရြရြ ၾကားက စိတ္၀မ္း

သူ႔နားခ်မ္းလိမ္႔ စြဲလမ္းကိုယ္တြင္

ေတာင္ႏွယ္ထင္သည္

နန္းတြင္မိညဳိသာတက

                                                          “နန္းတြင္မိျဖဴ”                                                                           

ကြ်န္းတြင္ဇဗၺဴ ကြ်ႏု္ပ္ဟူသား 

ေသာင္းယူဇနာ ေအာင္ေျမခ်ာ၌

မဟာေဗာဓိ တုမယွိသည္

သိရိျမဳေတ သုံးဥာဏ္ေထြျဖင္႔

ပေစၥကဗုဒၶ့ါ ရဟႏၱာက

စသည္မႏၶာတ္ စကၠ၀တ္တုိ႔

မခၽြတ္ဧကန္ ျဖစ္ျမဲမွန္သား

နိဗၺာန္တူရူ ကူးေသာသူလည္း

ေရွ႔ရူ႕ေလရာ တုိ႔ကြ်န္းသာလွ်င္

ဆိပ္ညာေျဖာင္႔တန္း မေကာက္ယြန္းသည္

ကြ်န္းတြင္ဇဗၺဴသာတကား။    ။

 

ပန္းတြင္မဥၨဴ ကြ်ႏု္ပ္ဟူသား

လွဳိင္ၾကဴနံ႔သာ ဂႏၶာမာဟု

ေတာင္သာထိပ္ျပင္ လွုိဏ္မ်က္ရွင္၌

ရာစင္အခ်င္႔ ျဖဴးျဖဴးျမင္႔သည္

ျမႏွင္႔ႏွုိငး္အင္ ထုိသစ္ပင္ကုိ

ျမင္လွ်င္မခြ်တ္

အာရုံမွတ္၍ မျပတ္လူပင္

ဖန္စီရင္သို႔ ေရတြင္ၾကည္းပန္း

ညြတ္၍၀န္းသည္ ပန္းတြင္မဥၨဴသာတကား။

 

နန္းတြင္မိျဖဴ ကြ်ႏု္ပ္ဟူသား

ၾကီးသူပညာ ဥစၥာရည္သြား

မ်ဳိးမည္အားႏွင္႔ သားလည္းစုံအင္

ၾကယ္သုိ႔ထင္လွ်က္ ျမင္ျမင္သမ်ွ

သိပၸ ေခါင္ထြတ္ တတ္ပါသည္ခ်ည္း

ဖြဲ႔နည္း ကဗ်ာ လကၤာရတု

ဆုိမူ႔ရြရြ ၾကားက ေျပျပစ္

ကညစ္ငုံခြ်န္းေရးသူပန္းလိ္မ္႔

ေရႊနန္းစံတင္ ဘက္မျမင္သည္ နန္းတြင္မိျဖဴသာတကား။  ။

 

တစ္ခါတစ္ရံမိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္းစကားေျပာေနရင္းဘဲ

ျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကေလးအခ်င္းခ်င္း ကစားေနၾကရင္းဘဲျဖစ္ျဖစ္

အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုအတြက္ သူ႔အျမင္ကုိယ္႔ အျမင္ မတူညီၾကတဲ႔အခါမ်ားမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ျငင္းခုန္ၾကရပါတယ္။

အဲလုိအခ်ိန္မ်ဳိးမွာေတာ႔

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အနုိင္ရေအာင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္

အသာစီးရခ်င္လုိ႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္က သူ႔ထက္သာတယ္လုိ႔လက္ခံေစခ်င္လုိ႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္

ကိုယ္မွာရွိတဲ႔အရည္အခ်င္းကိုအစြမ္းကုန္ထုတ္လုိ႔

ျပၾကတာ လူ႔သဘာ၀ဘဲျဖစ္ပါတယ္။

“ဒီအျဖစ္မ်ဳိးအရင္က ရွိခဲ႔ဘူးသလားလုိ႔”

ေပါင္ခ်ိန္ေမးသလုိေမးရင္ ရွိဘူးတယ္လုိ႔ဘဲ

ေျဖရမွာအမွန္ပါဘဲ။

ဟုိးအရင္အင္း၀ေခတ္က စာဆုိအေက်ာ္္အေမာ္

ရွင္မဟာသီလ၀ံသနဲ႔ ရွင္မဟာရ႒သာရတုိ႔ ၾကားမွာတစ္ၾကိမ္ျဖစ္ခဲ႔ဘူးပါတယ္။

ဆရာေတာ္ေတြကိုယ္တုိင္ဘဲတကယ္ေရးခဲ႔သလား ?

ေနာက္လူေတြကဘဲကြန္႔သလားေတာ႔မသိပါဘူး။

” ေတာငး္ကုိမေဖာက္ ေတာင္ကုိေဖာက္္သည္ စိန္ေက်ာက္အသြင္သီလ၀ံ”လုိ႔ တစ္ပါးက

ေၾကြးေၾကာ္ေတာ႔ “ေတာင္ကိုမေဖာက္ ေတာင္းကုိေဖာက္သည္ စူးေဆာက္ပမာ ရ႒သာ “လုိ႔

ျပန္လည္ေခ်ပခဲ႔တာကုိေတာ႔ ဖတ္ဘူး မွတ္ဘူးခဲ႔ပါတယ္။

ဒီအင္း၀ေခတ္မွာဘဲ သကၠရာဇ္(913)ခုႏွစ္ေလာက္

မွာ မိျဖဴနဲ႔ မိညဳိဆုိတဲ႔အမ်ဳးိသမီးစာဆုိရွင္ႏွစ္ေယာက္

ရဲ႕အားျပဳိင္ပြဲကုိလည္း ကဗ်ာေလးနဲ႔အျပဳိင္ၾကဲခဲ႔ၾကျပန္

ပါတယ္။

မိန္းမသားစာဆုိရွင္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ႔အတြက္တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းနဲ႔သူနုိင္ကိုယ္နုိင္ကဗ်ာဖြဲ႔ဆုိခဲ႔

ၾကတာကိုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အားလုံးအတုယူသင္႔

ၾကတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။

အင္း၀ေခတ္ဆုိတာနဲ႔ယခုေခတ္ႏွစ္မ်ားစြာၾကာေပမယ္႔

လွပတဲ႔နိမိတ္ပုံကဗ်ာေလးေတြနဲ႔ျပဳိင္ခဲ႔ၾကတာကလည္း

ခ်စ္စရာေကာငး္လွတယ္လုိ႔ထင္မိပါတယ္။

 

 

မိျဖဴ က (ဘုရားသာသနာေတာ္ထြန္းကားတဲ့၊

ဘုရားသားေတာ္ရဟန္းသံဃာေတြ ရဟႏၱာေတြ

ေပၚထြန္းျပီး နိဗၺာန္ကုိကူးနုိင္တဲ႔ေနရာျဖစ္တဲ႔

ဇဗၺဴကြ်န္းသာ ေလာက မွာ အသာဆုံး)လုိ႔ေျပာတဲ႔အခါ

မိညဳိကလည္းအားက်မခံ(ကြ်န္းေလးကြ်န္း၀န္းရံထား

တဲ႔ ျမင္႔မုိရ္ေတာင္ကသာ ဘုရားအဘိဓမၼာကုိေဆာင္ယူ

ႏုိင္တဲ႔အရပ္ျဖစ္လုိ႔အျမတ္ဆုံး)လုိ႔ျပန္ေခ်ပပါတယ္။

မိညဳိကဆက္ျပီး (ရဟန္းရွင္လူတုိ႔ကုိ အခ်ိန္ကာလ

သိေအာင္ အခ်က္ေပးနုိင္တဲ႔ပဟုိရ္စည္ကအသာဆုံး)

လုိ႔ေျပာတဲ႔အခါမွာေတာ႔မိျဖဴက(ေမြးပ်ံ႕တဲ႔ရန႔ံကုိေဆာင္

လုိ႔လူေတြရဲ႕စိတ္ကုိ ၾကည္လင္ေစတဲ႔ ပန္းမဥၨဴကအသာဆုံး)လုိ႔ဆုိထားျပန္ပါတယ္။

တစ္ခါမိျဖဴက အမ်ဳးိဂုဏ္လဲျမင္႔တယ္ ပညာလည္းတတ္တယ္ သားသမီးေတြပြားစည္းထားတယ္

ေနာက္ျပီး ကဗ်ာလကၤာလဲတတ္

သိပၸံဆုိတဲ႔

ေလာကဓါတ္ပညာကိုလည္းတတ္တယ္လုိ႔ နန္းတြင္းသူမိျဖဴ

လုိ႔ဆုိတဲ႔အခါမွာ………….

 မိညဳိကလည္းအေမွာင္ခြင္းအလင္းေဆာင္

တဲ႔ဆီမီးပမာလုိလဲလင္းလက္တယ္၊

ငါးပါးသီလလဲျမဲတယ္ သူကုိလာလုိ႔ႏွိပ္စက္ရင္ေတာင္မွ

သည္းခံနုိင္တယ္၊ၾကားရသူစိတ္ခ်မ္းသာေစမယ္ဆုိတဲ႔

ကဗ်ာလကၤာ ရတုေတြလဲဖြဲ႔ဆုိုနိင္တဲ႔ နန္းတြင္းက မိညဳိ

လုိ႔ ျပန္လည္ေခ်ပပါတယ္။

အဲဒီေခတ္မွာ ကြ်န္ေတာ္မရွိခဲ႔တဲ႔အတြက္ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕

ျပဳိင္ပြဲေလးက လက္ရည္တူသေရလား၊

အနုိင္ရသူက မိျဖဴလား မိညဳိလားဆုိတာကို မသိေပမယ္႔

လွပတဲ႔အေၾကာင္းေလးမုိ႔ ဒီကဗ်ာေလးႏွစ္ပုဒ္ကို

တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

 

 

ကိုိေပါက္လက္ေဆာင္အေတြးပါးပါးေလး

(ေရွးကဗ်ာမ်ားကိုေဖာ္ထုတ္ျခင္း)