/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:SimSun;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

(1)“ေရွးေရွးက  ကဗ်ာမ်ားထဲမွ ေတာသူေတာင္သား မ်ားရဲ႕ဘ၀”(၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာ)

 

“၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာ”  ကိုအင္း၀ျမဳိ႕မွာေမြးဖြားတယ္လုိ႔သိရပါတယ္။

စေနမင္းလက္ထက္(1060)ပါတ္၀န္းက်င္တြင္ ဘုရင္႔အမူ႕ေတာ္ထမ္းေဆာင္ရင္း ကဗ်ာလကၤာမ်ားကို ေရးစပ္ခဲ႕တယ္လုိ႔လည္း မွတ္သားရပါတယ္။

1076ခုႏွစ္ တြင္ထီးနန္းစုိးစံေသာ မွန္နန္းရွင္ေခၚစေနမင္းလက္ထက္တြင္လည္းအမူထမ္းရငး္

ကဗ်ာလကၤာမ်ားကိုစပ္ဆုိကာ ဘုရင္႔ထံသို႔ဆက္သြင္းခဲ႔ပါတယ္။

ပထမဦးစြာ “လက္်ာေရႊေတာင္ “ဘြဲ႔အမည္ကို အပ္ႏွင္းခံရျပီး မန္က်ီးတုံရြာကို အပိုင္စားရခဲ႔ပါတယ္။

1095ခုႏွစ္မွာနန္းတက္တဲ႔ “ဟံသာ၀တီေရာက္မင္း” လက္ထက္မွာေတာ႔ “မင္းရဲမင္းလွေက်ာ္ထင္ “ဘြဲ႔

နဲ႔အတူ လႊတ္ေတာ္၀န္ၾကီးအျဖစ္ထိ ရာထူးတုိးတက္ေပးခဲ႔ျပန္ပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ သာမန္လူတန္းစားမ်ားတြင္အျမင္႔ဆုံးဟုဆုိနုိင္ေသာ “ဘုရင္ငယ္တစ္ဆူ” ဆုိေသာ

အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေသာ “ ပေဒသရာဇာ “ဟူေသာဘြဲ႕ ကိုအပ္ႏွင္းျခင္းခံခဲ႕ရျပန္ပါတယ္။

ကံၾကမၼာနိမ္႔ပါးခိ်န္က်ေရာက္တဲ႔အခါမွာေတာ႔ 1113ခုႏွစ္အေရာက္မွာ မြန္ဘုရင္က အင္း၀ကိုစစ္နုိင္ေသာ

အခါ အငး္၀ဘုရင္ႏွင္႔  ၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာအပါအ၀င္ သားသမီးေဆြမ်ဳိးညာတိတုိ႔ကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္

လာရာသံလ်ွင္ေခၚ တညင္ျမဳိ႔ မွ က်ဳိက္ေခါက္ေစတီအနီးတြင္ ေမာပန္းျခင္းဒဏ္ေၾကာင္႔ လူၾကီးေရာဂါျဖင္႔

ကြယ္လြန္သြားခဲ႔ပါတယ္။ကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ အသက္(80)အရြယ္ျဖစ္ပါတယ္။

၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာရဲ႕ က်န္ရွိေသာရုပ္ကလပ္ကို က်ဳိက္ေခါက္ဘုရားေတာင္ကုန္းေျမာက္ဘက္မ်က္နွာမွာ

အရုးိဂူအျဖစ္တည္ထားခဲ႔ပါတယ္။

၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာ ေရးသားခဲ႔ေသာပ်ဳိ႔ကဗ်ာေျမာက္ျမားစြာရွိခဲ႔ပါတယ္။ဒီအထဲကမွ နနး္တြင္းမွာအျမဲခစားသူ

၀န္ၾကီးတစ္ပါးျဖစ္ေပမယ္႔ သာမန္လူတန္းစားတုိ႔ရဲ႕ဘ၀ကို ဖြဲ႔ဆုိခဲ႔တဲ႔ကဗ်ာေလးကို ေရြးခ်ယ္ျပီးတင္ျပေပးလုိက္

ပါတယ္။

 

“လယ္သမား”

၀ႆန္ကာလ  မုိးက်တည္႔လွ်င္၊

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး မယားႏွင္႔ေဆြငယ္လင္၊
လက္တြဲငယ္ျခငင္ ကိုယ္တြင္အ၀တ္

ပုဆုိးအကၤ်ီစုတ္ျပဲျပီ ခ်ည္ေဗာင္းနီတြတ္တြတ္ကယ္ႏွင္႔ေလး။

 

မုိးေရစြတ္လုိ႔ အ၀တ္ကယ္မပါ

သားသမီးကို ကိုယ္ထီးေပြ႔လုိ႔သာ

ေဆးတံတထြာ ကိုက္ကာထြန္ရင္း

လယ္ကြက္ကယ္တခြင္

ထြန္ေရးငင္သည္

ေရ၀င္ပုစြန္တြင္းငယ္ႏွင္႔ေလး။

 

ဖားေပါင္စင္းငယ္ ျခငး္ပလုိင္း၀ယ္

ခရုပီေလာ ေရာေႏွာ၍သာလြယ္။

ဟင္းရြက္ကယ္ႏုနယ္ တသြယ္ကန္စြန္း

ဆူးပုပ္ကယ္ကင္းပုံအလုံးစုံ

ဖူးငုံသာေရာျပြန္းသည္ႏွင္႔ေလး။

 

ခ်ဳိလည္းခ်ိဳလြန္း ရည္ရႊမ္းမ်ားစြာ

ၾကံ႔ဟင္းၾကြက္နားေပါင္းေသာင္းေျပာငး္ေရာ၍သာ

အိမ္သုိ႔ေရာက္ေသာခါ လ်င္စြာခ်က္ျပဳတ္

ထမင္းကပူ ဟငး္ကပူ

ရွဴရွဴသာရွမ္းငရုတ္ကယ္ႏွင္႔ေလး။

 

အလုပ္ကယ္ဧရာသာ ငံ႔ုကာေလြးေတာ႔သည္။

သားေျမးငယ္မာခ်ာ ဘယ္ညာေထြးေတာ႔သည္။

 

“ထန္းတက္သမား”

 

 

ေႏြဦးကာလ ျမဴထေသာအခါ

ရင္းေထာင္ရင္းဆြဲ ေဆာင္ျမဲအုိးလြယ္ကာ။

ဓါးႏွီးထက္စြာ ခါးမွာခ်ပ္လ်က္

ထန္းပြင္႔ထန္းခိုင္ ရႊန္းျမဳိင္ျမဳိင္

ကလုိင္လြယ္က တက္သည္ႏွင္႔ေလး။

 

ထန္းပင္ထန္းလက္ ထန္းရြက္ကယ္ေ၀ေ၀

စင္ေအာင္ခုတ္ထစ္ ႏုမ်စ္ကယ္ ထန္းဦးေရ

မယားငယ္ေဆြ ထန္းေရသိမ္းဆည္း

သားေျမးဟစ္ေၾကာ္ ေခြး၀က္ကယ္ေခၚ

ထန္းေရွာ္သာ ယုန္ပုိက္စည္းငယ္ႏွင္႔ေလး။

 

ေခၚသံရုိက္ဟည္း လူလည္းေၾကာ္ျငာ

ေခြးဟစ္လူဟစ္ ခတ္ပစ္ကယ္ေခ်ာက္ေသာခါ

ပတတ္ယုန္ခါ ေတာမွာရွိၾက

ငုံးၾကက္ကယ္ဖြတ္ေျမြ ၀ံပုေလြ မေနထြက္လာၾကသည္တည္႔ေလး။

 

၀မး္သာအားရ မယားကတသြယ္

ဟငး္ရြက္ဆုိးေကာင္းေသာငး္ေျပာငး္ ေရာ၍လြယ္။

လင္ကတသြယ္ ယုံငယ္ကစ

ေတာသတၱသါေတြ႔တုိင္းကုိသာ

အိတ္မွာသာယူ၍ခ်သည္ႏွင္႔ေလး။

 

သုိ႔ႏွင္႔ေရာက္က ခဏေအာင္႔လ်ွင္

တံစုိ႔ထက္ကယ္ႏွင္႔ ထန္းလ်က္ဖုိွမွာကင္။

ဟင္းအုိးဆူလွ်င္အကင္ခတ္ျပီး

အုိးခင္းႏွင္႔ေလွာ္ ေရႏွင္႔ေၾကာ္

မုိးေမွ်ာ္ ငရုတ္သီးငယ္ႏွင္႔ေလး။

 

ႏွီးေဒါင္းလန္းၾကီး ခူးျပီးေသာခါ

သမီးႏွင္႔သားမ်ားလုိ႔မ၀င္သာ

ဒူးတဖက္ဟာတြန္းကာဖယ္လွ်က္

သူထက္ငါေလ စားေတာ႔မည္ေစ

စားေပသာလွ အုံးခြက္ကယ္နွင္႔ေလး။

 

ငုံ႔လ်က္ကိုယ္စီသာ ဆုပ္ကာေလြးေတာ႔သည္

ျပီးလွ်င္ေရမရွာ ေခြးသာေကြ်းေတာ႔သည္။

 

 

၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာကိို အခ်ဳိ႔က မင္းပေဒသရာဇာဟုလည္းေခၚဆုိၾကပါတယ္။

အထက္ေဖာ္ျပပါ လယ္သမားဖြဲ႔ႏွင္႔ထန္းတက္သမားဖြဲ႔မွာ ႏွစ္ပုဒ္စလုံးေရးစပ္ပုံဆင္တူပါသည္။

ရြတ္ဆုိ၍လည္းအသံသာကာ အနက္အဓိပၸါယ္မွာလညး္လြယ္ကူရွင္းလင္းရုံသာကဘဲ

မ်က္ေစ႔ထဲမွာပင္ျမင္ေယာင္လာသလုိခံစားရေလာက္ေအာင္ေရးဖြဲ႔မူ႔အားေကာင္းလွပါတယ္။

ထန္းတက္သမား ကဗ်ာကုိ ျမန္မာသံအဆုိေတာ္ ကိုမင္းေနာင္က သီခ်င္းအျဖစ္သီဆုိဘူးသလုိ

လယ္သမား သီခ်င္းမွ “ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးမယားႏွင္႔ေဆြငယ္လင္” ဆိုေသာစာသားေလးျဖင္႔လည္း

သီခ်င္းတပုဒ္တြင္ၾကားဘူးသလုိရွိပါတယ္။

အဆုိေတာ္ကလည္း ကိုမင္းေနာင္ ဘဲသီဆုိထားတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။

၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာသည္ နတ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ေသာ “ပန္းဘဲေမာင္တင္႔တယ္”

“ေရႊဖ်ဥ္းညီေနာင္” တုိ႔အေၾကာင္းကုိလည္းစပ္ဆုိခဲ႔ဘူးသလုိ ဆင္ဖမ္းသမားအေၾကာင္းကိုလည္းဖြဲ႔ဆုိထားတာကို

ေတြ႔ရပါတယ္။

ေညာင္ရမး္ေခတ္လို႔သတ္မွတ္ခဲ႔တဲ႔(900-1095)အတြင္းမွာ ထင္ရွားခဲ႔တဲ႔ ၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာေနာက္မွာ

ဦးေဆာင္း ဦးၾကီးတုိ႔ကလည္း သာမန္ေတာသူေတာင္သားမ်ားဘ၀ကုိ ကဗ်ာလကၤာမ်ားနဲ႔ ဖြဲ႔ဆုိထားတာကို

ေတြ႔ရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္အျမင္အရေျပာရရင္ေတာ႔ ပေဒသရာဇာရဲ႕ ကဗ်ာမ်ားက ပုိမုိရွင္းလင္းျပီးသရုပ္ပါတယ္လို႔ထင္မိပါတယ္။

 

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

ကိုေပါက္လက္ေဆာင္ (ေရွးကဗ်ာမ်ားကုိ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္း)