ကုိယ္လည္းေျပာတယ္ သူလည္းသိတယ္

အစကေတာ့ ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ တကယ္ခ်စ္ခဲ့တယ္..

သုိ႔ေသာ္ ခ်စ္လမ္းေတြပိတ္ေနလုိ႔ ဖုန္းလုိင္းေတြပ်က္ေနလုိ႔

ရုံးေရာက္ေတာ့လည္း ေကာ္နက္ရွင္ က်ေနေတာ့..ဟူး…

စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ထုိင္ခုံေပၚမွာ သက္ျပင္းခ်ခဲ့တယ္..။

ဟုိေရာက္ေတာ့လည္း လုပ္ငန္းတစ္ခုတည္ေထာင္ဖုိ႔

အရႈံးေတြနဲ႔စရသလုိ ဘ၀တစ္ခုထူေထာင္ဖုိ႔

ထမင္းခ်က္နည္း သင္တန္းတစ္ခု စရတယ္

ကုန္ေစ်းႏႈန္းမသိမွာစုိးလုိ႔ ေစ်းသြားနည္းလည္း

အနီးကပ္ သင္ရတယ္ စရိတ္စကေတြၾကီးၿမင့္လာလုိ႔

ခ်စ္ျခင္းအေၾကာင္း ေမ့ထားလုိက္ျပီး အျပင္မွာ

အၾကမ္းဖက္မႈေတြကုိ ထိတ္လန္႔ေနရတုန္း

တုိးလာတဲ့ ရန္သူက ခြန္ေကာက္တက္တဲ့…။

အိမ္ရွင္မက လုိေငြျပမႈေတြနဲ႔ ေလာဘကုိျမင့္တင္ျပီး

လုိအပ္ခ်က္မာနအတြက္ ၾကြားဝါးျခိမ္းေျခာက္ခံရ

ဘယ္လုိဘဝထဲ ငါ…ေျခဆုံပစ္ဝင္ခဲ့သလဲ

ဓနမရွိေပမဲ့ ဘဝသင့္ေတာ္တဲ့ ပညာတက္ဖုိ႔အတြက္

လုိအပ္တဲ့ခရာတံဆိပ္ စရိတ္စတာဟာ

ငါ့ ဘဝပ်က္လုနီး ေၾကာက္ခမန္းထလုိ႔ ျမင့္ျမတ္ေစခဲ့တယ္

အတုအပမဲ့ ပညာတက္လုိသူေတြမ်ားေတာ့

ခဝါသည္ ကလိန္က်သလုိ ပညာအတုေယာင္ေတြနဲ႔

စင္ျမင့္မွာ ေတးသြားညည္းတြားနည္း…

အဲဒါေတြက တနည္းနည္းနဲ႔ တန္ျပန္ျခိမ္းေျခာက္ျခင္းပဲတဲ့..။

အေမွာင္ထုရဲ႕ ငမုိက္သားကုိ

ငါေက်ာ္ျဖတ္လာျပီး မုိးလင္းကတည္းက

ငါကုိယ္တုိင္ေၾကြးေဟာင္း ျပန္ေပးဆပ္ဖုိ႔

ငါကုိယ္တုိင္ေၾကြးသစ္ေတြ လက္သစ္ေလာင္းဖုိ႔

ဝဋ္ေၾကြးေတြနဲ႔ ေၾကြးဆုိးေသြးဆုိးေတြ ေလွ်ာ္ေၾကးေပးပစ္ဖုိ႔

ကမၻာေက်ာ္သန္းၾကြယ္သူေ႒းတစ္ေယာက္လုိ ငါေတြးေခၚေနတုန္းေလ…။

သ႑ာန္မတူေသာ အခ်ိဳ႕အေျခအေနေတြက

အတင္းအက်ပ္ဖိအားေပးလုိ႔ အိမ္ရွင္မေတာင္

အခ်စ္အတြက္ေလာက္ အေလးထားလုိ႔

ထမင္းအုိးေပ်ာက္တဲ့ ဒီေခတ္ထဲ ႏႈတ္ထြက္သြားတာမ်ဳိးနဲ႔

ဘဝတစ္ခုရင္ဆုိင္ရသလုိ ဒီေလာကတြင္းက ေမာင္းထုတ္ခံရ

သူကိုယ္တုိင္..အနာေပၚ ဒုတ္က်သလုိ အျပစ္ေတြက

ကင္ဆာလုိလုိ၊ တီဘီလုိလုိ အိပ္ခ်္ပုိးေတြ စုံလုိ႔

မရုိးေသာ ခ်စ္ဇာတ္ခုံထဲ မလြယ္ကူေပမဲ့

တစ္ေန႔ေန႔ ခ်စ္ဇာတ္လမ္း မစခင္ ကုိယ္ရင္တြင္းျဖစ္

ေျပာပါရေစ မခ်စ္တက္ေသးခင္ ထမင္းအုိးေလး တည္ေပးပါအုန္းေနာ္..

သုိ႔ေသာ္ ငါ့မွာ အက်ည္းတန္းမႈေတြနဲ႔ ဘဝဇာတ္ခုံေပၚမွာ ျခိမ္းေျခာက္မႈေတြအျပည့္

ငါကုိယ္တုိင္ ေပးဆပ္ အေၾကြးဆပ္ရင္း ရွင္သန္လ်က္ပဲ…။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း