စားေနက် အခ်ိဳတစ္ခု က

ခါးသက္လာ သလိုမ်ိဳး

သြားေနက် လမ္းေတြက

တစိမ္းဆန္လာ သလိုမ်ိဳး

ၾကည္ျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ႀကီးက

မုန္းတိုင္းငယ္ ဆင္လာ သလိုမ်ိဳး

ဂေယာင္ေျခာက္ျခားနဲ႕

ေဟာဒီ …ဒီဇင္ဘာႀကီး က မိုးေတြရြာ လို႕ ……..

( မတည္ၿငိမ္ ေဖာက္ျပန္တဲ႕ သေဘာ )

သူ႕မ်က္ဝန္း တစ္စံုက

ကိုယ္႕မ်က္ဝန္း တစ္စံုလို

အျမင္ေတြ မတူတဲ႕ အခါ

သူ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ကို

ကိုယ္႕ စိတ္ဆႏၵက

မျဖည္႕ဆည္း ႏိုင္တဲ႕အခါ

ခ်စ္ ပါတယ္ ဆို တဲ႕

ႏွလံုးသား ႏွစ္ခုက အစိမ္းေရာင္ေတြ ခပ္လႊမ္းလႊမ္း

( ဒါလည္း ေျပာင္းလဲ တတ္တဲ႕ နိယာမ တစ္ခုပဲ )

သူမ က

အခ်စ္ ကို အခ်စ္ လို႕ ပဲ

ရိုးရိုးေလး ေတြးတတ္တာ

ၿပီးေတာ႕ တာဝန္ လို႕

ခံယူထားတာ

သူမ နဲ႕ သူေတြ ရဲ႕ ၾကားမွာ

အယူ အဆ ေတြ မတူတိုင္း

ျပတ္ဆဲ ရတဲ႕

သူမ ရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္း ရာဇဝင္ က

မ်က္ႏွာ မ်ား တယ္ ဆိုတဲ႕

တံဆိတ္ ကေလး ခပ္ ႏွိပ္ထား

( အဲ႕ဒီ မ်က္ႏွာမ်ား တဲ႕ မိန္းမက စတင္ လမ္းခြဲစကား မဆိုခဲ႔ဖူးပါဘူး )

မရွဳပ္ထား လို႕

ဘာကို မွ မေျဖရွင္းတတ္ဘူး

အျပစ္ လို႕ မထင္ ခဲ႕လို႕

အက်ဥ္းခ် ခံစရာလည္း မလိုဘူး

ဒါ႕ေၾကာင္႕ ဘဝကို ..

ဒီေန႕ ၿပီးရင္

ေနာက္ေန႕ ဘာျပႆနာ လာ မလဲလို႕

ပေဟဠိ ဆန္ဆန္ ေစာင္႕ေနလိုက္ေတာ႕ တယ္

( ဆိုင္သူ သိလိမ္႕မယ္ )