မီးပြိဳင္႕ေတြက
အနီလိႈင္းေတြနဲ႕
လႊင္႕ထုတ္ပစ္ခတ္ၾကတယ္။

လူမိုက္လိုလို
ေစာင္းေနတဲ႕ ဓါတ္တိုင္အိုၾကီးက
ကြၽန္ေတာ္႕ကို ဝင္တိုက္ၿပန္ရဲ႕

ထင္းရူးပင္ၾကီးက
ရွည္လ်ားခြၽန္ၿမတဲ႕ သစ္ရြက္ေတြ ေကြးကုပ္
ကြၽန္ေတာ႕ကို ေလနဲ႕ လိုက္မႈတ္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္
ကိုယ္နဲ႕ မေတာ္တဲ႕ ဖိနပ္ကိုစီးၿပီး
လမ္းအႀကီးႀကီးမွာ ေလွ်ာက္မိေနခ်ိန္ေပါ႕။

တိုက္တာေတြ ေဖာင္းကားေပ်ာ႕အိ
ဓါတ္ေပါင္းဖိုေတြလည္း
မီးခိုးေငြ႕ေတြပိၿပီး ေကြးညႊတ္ေခြယိုင္က်
ေၿမၾကီးထဲက
မိုးၿခိမ္းသံ တရွဲရွဲ ၾကားရတယ္။

တကယ္႕ကို ေၾကာက္စရာပါအေမ
အဲဒီညက
အိပ္မက္ နည္းနည္း ရွည္သြားတယ္။

တာရာမင္းေဝ