ဖန္ခ်ဳိက်စိမ့္မ်က္ႏွာေလး

မနက္ခင္းတုိင္း

ဘယ္စာမ်တ္ႏွာေအာက္ သြားပုန္းေနလဲ

ဘ၀စာမ်တ္ႏွာေတြ

တစ္ရြက္ၿပီးတစ္ရြက္ လွန္ေနမိ

အင္အားမဲ့ လက္ေခ်ာင္းမ်ား

ဘယ္ေသာင္ကမ္း ဆုိက္မယ္မသိတဲ့

စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ အေတြးမ်ား

ဘယ္အရာကုိ

ကဗ်ာဆန္ဆန္ ကုိင္တြယ္ရမလဲ

လူတုိင္းလူတုိင္း

ကုိယ့္ေပတံနဲ႔ကိုယ္

ဘ၀ခရီးေတြကို သြားေနၾကတာပဲ

ငါ့ဘ၀ရဲ႕ သမုိင္းစာမ်တ္ႏွာဟာ

တစ္ရြက္မျပည့္ခင္

အဆုံးသက္ခံခဲ့ရတယ္

အပုတ္ခ်ခံခဲ့ရတယ္

ေနာက္ဆုံး

အျမင့္ဆုံးတင္ၿပီးမွ ပစ္ခ်ခံခဲ့ရတယ္

“မင္းခန္႔သူ´´ဆုိတဲံ ေကာင္ ဘာအသုံး၀င္သလဲတဲ့

ငါ့ကိုယ္ငါ ေမးၾကည့္ေတာ့

ငါဟာငါပဲ ဘာမွအသုံးမ၀င္တဲ့အေကာင္

အရာရာကုိ ကုိယ္စိတ္နဲ႔ႏုိင္း

ရုိင္းေနခဲ့တဲ့ေကာင္

ေနာက္ဆုံးေတာ့

မႈန္ျပျပ အလင္းေရာင္ေအာက္မွာပဲ

ငါ့ေပတံကုိငါ တုိင္းတာၾကည့္ေနမိတယ္ ။ ။