ေႏြဦးမွာ ေလခၽြန္သံတိုးတုိးၾကားရသည္။

စိတ္ကူးကုိ ရစ္ဘီ တစ္ခုနဲ႔ ဟိုသြား ဒီသြား …။

သံေယာစဥ္ေတြ ဖုန္ထက္မက ထူၿပီးမွ

အမွတ္တရ ေမ့ေဖ်ာက္ခဲ့ၾက…။

အလွဴခံလား… ကန္ေတာ့ပါေသးရဲ႕…

မလွမ္းမကမ္းမွာ တစ္စြန္းတစ က်န္ေသးတယ္…။

ကံမေကာင္းတဲ့ေလေျပက

သစ္ေျခာက္ေႂကြေတြကုိ ကိုင္ၿပီးေျပးလာ…

ဗင္ဂို:(ရ္)ရဲ႕အ၀ါေရာင္ေတြ နည္းနည္းေတာင္းၿပီး

ငါပက္ျဖန္းၾကည့္တယ္…။

ေနကာမ်က္မွန္မတပ္ရင္ မိုးအံု႔တာကုိ ပိုျမင္လိမ့္မယ္…။

အခုေတာ့… မိုးမအံု႕ဘူး

ငါ့ ႏွလံုးသား ေနကာမ်က္မွန္တပ္လိုက္တယ္…။

ဟိုတစ္ခ်ိန္ကလုိ

ေႏြဦးက စြတ္စြတ္မျဖဴေတာ့၀ူး…။

ဒါပင္မဲ့ လဖၻက္ရည္ဆိုင္ ယဥ္ေက်းမႈထြန္းကားတယ္။

ဥၾသငွက္က ဥၾသ ဆြဲလိုက္သလုိလုိ

အိပ္မက္တေငြ႕ အရည္ေပ်ာ္ၿပီးတဲ့ေနာက္

ငါ့တုိ႔ မနီးေပမယ့္ ေ၀းခဲ့ၾကတယ္…။

စကားေျပာတတ္တဲ့ မ်က္လံုးေတြလည္း

တီးတုိးဆြံအ…

ေႏြဦး႐ြက္ေႂကြ ဗုဒၶဟူးညေန မွာ

ေက်ာျပင္ႏွစ္ခုၾကား သံေယာစဥ္ မ်က္ရည္ျမဴတုိ႔

အမွတ္တရ အံု႕ဆိုင္းက်န္ရစ္…။..။