ႏွင္းရည္ တစ္စက္ျပီး တစ္စက္
ခိုက္ခိုက္တုန္ေနတဲ႕ အိမ္မက္ဟာ ငါပါ။
ဒါေပမယ္႕.. မက္မက္ ေမာေမာ
ဆက္မက္ေနခ်င္ေသးတယ္..
ငါ႕ကို မနွိဳးလိုက္ပါနဲ႕..
နွင္းစက္ေလးကို ခ်စ္တယ္။
ေဆာင္းခိုငွက္ေလးေရ..
ဒီေဆာင္းကုန္ရင္
ျပန္ထြက္သြားဦးေတာ႕
နားခဲ႕တဲ႕အကိုင္းဟာ..
ထားခဲ႕တဲ႕ အခ်ိန္
လွဳပ္ခါ က်န္ေနခဲ႕ဦးမွာပဲ..
သဘာဝတဲ႕လား..
ေဆာင္းတစ္ခ်ိန္ ျပန္လာ ဦးမွာသိေနေပမယ္႕..
ေႏြဦးကို ခပ္တိုးတိုး အျပစ္ဆိုမိတယ္။
ပန္းတို႕ရဲ႕ ရွင္သန္ျခင္းဆိုတာ…
ေနေရာင္ျခည္လည္း
သူလိုေသးတယ္ မဟုတ္လား..
ပြင္႕လန္းပါေစေလ..
ေလေျပသယ္လာမယ္႕
ရနံ႕နဲ႕တင္ အျပံဳးေတြ
ပန္းခင္းႀကီးေလာက္ ပြင္႕တယ္..။
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ
ရာသီ အိုခ်ိန္မွာေတာင္
မေျပာင္းခဲ႕တဲ႕ အရာေပါ႕
ႀကည္ႏူးနိုင္ပါေစ..
အဆံုးမဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႕ျခင္းရဲ႕ ..
တစ္ေဆာင္း… သစ္ခ်ိန္..
နွစ္ဦးသား.. အျပံဳးေတြ ဆံုပါလိမ္႕မယ္။