ငါက ပင္လယ္တစ္ခုမဟုတ္ဘူး ငါ႔ကုိလက္ပစ္မကူးနဲ႔
ငါက ေတာင္ကုန္းတစ္ခုမဟုတ္ဘူး ငါ႔ကုိ တြားမတက္နဲ႔
ငါက ေတာအုပ္တစ္ခုမဟုတ္ဘူး ငါ႔ကုိမေက်ာ္ၿဖတ္နဲ႔
ဆင္းခဲ႔
အဲဒီ
ေခြေခါက္ေနတဲ႔ ခပ္အအ လမ္းေလးအတုိင္းဆင္းခဲ႔
အဲဒီ..
ေခတ္ကုိ ေမးတင္ၿပီး သမုိင္းကုိနားစြင္႔ေနတဲ႔ ဒဏ္ရာရ ရြာကေလးဆီမွာ ေပါ႔
အဲဒီ..
အိပ္မက္ေတြအလိပ္လုိက္အလိပ္လုိက္ ေခြေခါက္ထည္႔ၿပီးဘယ္ေတာ႔မွေနာက္ၿပန္မစီးတဲ႔
အၿပာေရာင္ၿမစ္ၾကီးရဲ႔ေဘးမွာေပါ႔
ရွိခဲ႔
ဘာကုိ တတ္သိနားမလည္တဲ႔လူတစ္ေယာက္နဲ႔အတူရိွခဲ႔
ရွိခဲ႔
စြတ္စြတ္ၿဖူေနတဲ႔ စံပယ္တစ္ခင္းနဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းငါတုိ႔လယ္ကြင္းၿပင္ေတြရွိခဲ႔
ရိွခဲ႔
ထုံးၿဖူၿဖူနဲ႔ ငါတုိ႔ရဲ႔သစၥာေစတီၿဖူၿဖူေတြရိွခဲ႔
သိပ္အေ၀းၾကီး ေ၀းခဲ႔တာမွမဟုတ္တာ
မံုရြာနဲ႔ရန္ကုန္
မံုရြာနဲ႔စလုံး
မင္းဘာတစ္ခုမွ အမွတ္မရခဲ႔ရင္လည္း
အခ်ိန္ရာသီက ငါတုိ႔အၿဖစ္ကုိလက္ညွဳိးထုိးအန္ခ်ၿပလိမ္႔
ငါတုိ႔လမ္းေတြထင္တာထက္ ပုိေကြ႔ေကာက္ခဲ႔ေၾကာင္း
ငါတုိ႔ရင္ဘတ္ေတြ မုိ႔ေမာက္ခဲ႔ေၾကာင္း
ငါတုိ႔သုံးသီးစားစိုက္ပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔ အခ်စ္အေၾကာင္း၊၊ ၊၊