ေဆာင္းတြင္းမွာေတြ ့ေနက်ပိုးဖလံေလးေတြလိုပါပဲ
ပူမွန္းသိရက္နဲ ့အလင္းေရာင္ရွိရာ
မီလုံးနားဆီကိုတိုးေ၀ွ ့လို ့ေနမိတယ္
အခ်စ္ဆိုတာလည္းဒီလိုပဲထင္မိတယ္
ပူမယ္သိရက္နဲ ့လည္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးရွိမလားလို ့
တိုးေဝွ ့ေနမိတယ္…
ဘာလို ့လဲ…ဘာလုိ ့လဲ
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လဲ
အဲ့ပိုးဖလံေလးေတြခ်မ္းေနတာလည္းျဖစ္ႏိုင္တာပဲေလ
ငါလည္းေမတၱာငတ္ေနလို ့တိုးေဝွ ့မိတယ္ထင္တာပဲ…။

မိုးတြင္းမွာညည္းေနက်…ပုရစ္ေလးေတြလိုပါပဲ
ငါလည္းခိုတစ္ေကာင္လို…
ေခ်ာင္ထဲမွာညည္းေနမိတယ္…
အေရာင္မပါတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးကို…တမ္းတေနမိတယ္…
မိုးေရလိုပဲၾကည္လင္ပါေစ…ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးရယ္…
ငါ့ရင္ကိုမိုးေရလိုပဲ…ပက္ဖ်န္းႏိုင္ပါေစ…။

ေႏြရာသီမွာေရလိုေနပါကြယ္
ခမ္းေျခာက္ေနတဲ ့…ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေရ
သစ္ရြက္ေလးေတြလိုပဲအျမဲေျခာက္ေသြေနပါေစ…
သစ္ရြက္ေလးေတြလိုပဲအခ်ိန္တန္ေတာ့…ေျမခေတာ့ေလ…
ကိုယ့္လက္ဖ၀ါးျဖန္ ့ခံထားတယ္
မင္းေလးေျမခလွည့္ေတာ့ေလ…။