ငါေလ….
လြင့္ေျမာေနတဲ့…
တခ်ိဳ႕ေသာ အျပာေရာင္တိမ္တိုက္ေလးေတြကို….
ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးၾကည့္ေနခဲ့ဖူးတယ္…..
ငါ ေပ်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာေပ့ါ….

တခါတေလ….
တိမ္ေလးေတြလြင့္ေျမာေနေပမဲ့…
ငါ့အျပံဳးေတြ…
ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္ဆို ေသဆံုးေနခဲ့တယ္…
ငါ ေတြေ၀ေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာေပ့ါ….

လြင့္ေျမာေနေပမဲ့…
ခံစားခ်က္ခ်င္းမတူႏိုင္ခဲ့ဖူး….
တိမ္တိုက္ေလးေတြက ျပာေနေပမဲ့…
ငါမျမင္ႏိုင္ခဲ့ဖူး….
ငါ ငိုေၾကြးေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာေပ့ါ….

ငါ့ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့တယ္….
ငါ့ကို တည္ျငိမ္ေစခဲ့တယ္…
ငါ့ကို ၀မ္းနည္းေစခဲ့တယ္….
နင္ တစ္ေယာက္ထဲ…
ငါ့ကို …..
ခံစားခ်က္မ်ိဳးစံုေပးႏုိင္တယ္…..

ငါ့အတြက္ေတာ့…
အခ်စ္ဟာ ေန႔…
အခ်စ္ဟာ ည…
အသက္ရႈသံတိုင္းဟာ..
အခ်စ္ နဲ႔ ပတ္သပ္ေနခဲ့တယ္…
ကိုးကြယ္မႈ ဆန္ဆန္ေပ့ါ…..

အလြမ္းသင့္ေနတဲ့…
တစ္ခ်ိန္က ေပ်ာ္ရႊင္စရာေသာၾကာေန႔ေတြ…
အဆိပ္သင့္ေနတဲ့…
တစ္ခ်ိန္ က စိမ္းလဲ့လဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ေတြ…
ဘာလို႔ ေျပာင္းလဲသြားရတာလဲ….

အရာအားလံုးအေရာင္ေျပာင္းသြားခ်ိန္…
ကာလာေတြ ပ်က္သြားခ်ိန္….
အနမ္းေတြ ေသဆံုးသြားခ်ိန္..
အရင္အခ်ိန္ေတြကို ျပန္တမ္းတခ်ိန္…
ငါ့အတြက္..
အဆိုးရြားဆံုး ေနာင္တရခ်ိန္….

နားလည္မႈေတြ လြဲခဲ့တယ္…
ယံုၾကည္မႈေတြ ပ်က္ခဲ့တယ္…
စာနာမႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တယ္…
အဲ့အတြက္..
လမ္းခြဲျခင္း ကို တိုင္ခဲ့တယ္…

ဘ၀နဲ႔ရင္းျပီး….
သစၥာဆိုပါတယ္….
ငါ့ဘ၀ရဲ႕..
ေနာင္တအရဆံုးအခ်ိန္..
၀မ္းအနည္းဆံုးအခ်ိန္က…

             ေအးစက္စက္ နင့္ လက္ တစံုကို ေျဖေလွ်ာ့လိုက္ခ်ိန္ပါပဲ……..
                            နင့္ကို အရမ္းလြမ္းတယ္… ေအသင္ရယ္.