/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

ရြက္ဖတ္တို႔ အလႈပ္

ျပဳတ္က်မေရာင္ ႏွင္းတစ္စက္

၀င္းလက္လင္းေျပာင္

နီေစြးေစြး အေရာင္နဲ႕

ပြင့္ဖတ္ေပၚမွာ

ဆုပ္ကိုင္စြဲျမဲေနရရွာတယ္ ။

အကၽြန္႕ရဲ႕ အေအးဓာတ္

သူ႕ပြင္႔ဖတ္ကို လန္းေစမည္

ပန္း၀တ္ရည္ စိုနစ္ကာ

ပ်ိဳျမစ္ေစခ်င္ပါသည္ ။

ႏွင္းဆီရဲ႕မာယာ

သူသာ လႈပ္ခါခ်ရင္ေတာ့

ေကာ့ေနတဲ့ သူ႕ဆူးေတြ

ဖူးေ၀စြာ ငါ႔ကို ၾကိဳဆိုေနေလရဲ႕ ။

မႏွင္းဆီ…….မႏွင္းဆီ………..

ႏွင္းစက္ရဲ႕ အဆီကိုစားသံုးဖို႕

မႏွင္းဆီျဖစ္ေနေလေရာ့သလား

ဒါမွမဟုတ္ ဆူးမ်ားလို႕လား

ဘာျဖစ္ျဖစ္ သူကေတာ့

ရီေမာစြာ ပြင့္အာ

ငါ…………

ခန္းေျခာက္သြားေပါ႔ ။ ။

၁၈.၁.၂၀၀၉

စိုးရန္ႏိုင္ဦး