မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေတြ႔ဆုံ
မႏွင္ဘဲနဲ႔ ျပန္ထြက္သြား
မေခၚဘဲနဲ႔ ေရာက္လာတဲ့အလြမ္းေတြ
ဘယ္ေတာ့ေလာက္ အဆုံးသတ္မလဲ..ေမးလုိက္ခ်င္ရဲ႕..

အဆုံးသတ္ မေသခ်ာေတာ့လုိ႔
မစခင္ အဆုံးသတ္လိုက္ေလလား
လား ေမးခြန္ေတြေၾကာင့္
ငါရႈးေနခဲ့တယ္..အမိရယ္..

မေမွ်ာ္လင့္ရဲပါဘူး
အရင္လုိ ခ်စ္ဖုိ႔လည္းမေျပာရဲပါဘူး.
မထင္မဲ့ အနမ္းတစ္စုံေၾကာင့္
ရင္တစ္လုံး အဆိပ္တက္ေနၿပီ
ျပင္းလုိက္တဲ့ အဆိပ္…

ကုဖုိ႔အခ်ိန္ေတာင္ မရလုိက္ပါဘူး
ဒီမွာ အလုံးအလဲခံေနရတာ
မင္းသိနားလည္လွည့္ပါလုိ႔
ဆုတစ္ခုသာရွိပါေတာ့တယ္..

ငါတကယ္ႀကိတ္ကာရႈး
တစ္ေန႔ထူးမယ္ဆုိၿပီး
လက္ကုန္ ခ်စ္လုိက္မိၿပီ
မေမ႔ႏုိင္ မမုန္းႏုိ္င္ခဲ့ဘူး..သက္ထားရယ္..

အဆိပ္သင့္ေနတဲ့
ငါ့ႏွလုံးသားကုိ
မင္းထပ္ၿပီး မၾကည္စားပါနဲ႔ေတာ့
ငါဆီက အဆိပ္ေတြ
မင္းဆီရာက္သြားမွာဆုိးလုိ႔ပါ…

ဘာလုိဘာမွန္းမသိဘဲ ေရးလုိက္မိတယ္..
                                          စုိး..