/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

                                                                  အရင္းၿပဳတ္သူ

`လွ်ာ’ တစ္ေခ်ာင္း

အေၿပာေကာင္းသေရြ႕။

ေငြအေၿကာင္းမေၿပာနဲ႕

ေဟာကနဲ ေဟာကနဲ။

ဂ်ပုိးကုိ လိပ္

ဆင္ကုိ ဆိတ္ၿဖစ္ေအာင္

ဒီလွ်ာနဲ႕ လုပ္စား

အလုပ္မ်ားသလားမေမးနဲ႕။

လမ္းထိပ္က ေက်ာက္တုံး

ၿပဳံးၿပဳံးၾကီး ေခါင္းၿငိမ့္ေအာင္ လုပ္နုိင္တဲ့ ဒီလွ်ာ။

အိမ္က မေဟသီ

ေနရီရီမွာ အၿပင္သြား

အၿမင္မွားစရာေတြ

အခါအခါ ထပ္ေပမယ့္။

သည္လွ်ာက ဘာမွ မေၿပာ

ဘ၀ အေမာထဲမွာ လူးလွိပ္

လူေၿခတိတ္တဲ့ ေန႕တစ္ေန႕မွာ

ကုိယ္လွ်ာကုိယ္ၿဖတ္။

အၿမည္းအမွတ္နဲ႕ နာက်ည္းၿကိတ္၀ါး

ပူခါးအရည္နဲ႕ ေမွ်ာ

လည္ေခ်ာင္းေတာမွာ

နင္ေနဆဲပါ။