ဘာလိုေသးလဲ ခ်စ္သူ

မခမ္းနား မဆန္းျပားတဲ့ အလြမ္းမ်ား

လမ္းသလားေနလိုက္ၾကတာ

အႀကိမ္ႀကိမ္ပတ္ခဲ့တဲ့ ၀င္ရိုးေတြမွာ

ေျခရာအထပ္ထပ္ရႈပ္ပြကာ ေျမလႊာေတာင္ကၽြံလုၿပီ။

အသြင္တူလွ်င္ အိမ္သူျဖစ္သတဲ့

အခ်ိဳးက် မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္းမွာမွ

ဆံုမွတ္က ေပ်ာက္ရွေနတယ္

ကဲ .. သည္ေတာ့

နင္ နဲ႔ ငါ

ညီမွ်ျခင္းကို ဗဟိုျပဳရင္း

လက္ယာရံ နဲ႔ လက္၀ဲရံ။

တခ်ိဳ႕ အမွန္တရားဆိုတာ

ရန္မ်ားရာဘူတာ

ထာ၀ရရထားႀကီး စီးခ်င္မွေတာ့

မဆင္းသင့္တဲ့ ဘူတာေတြ ရပ္မၾကည့္ေၾကး။

အခ်စ္ဆိုတာ စံုလံုးကန္းတဲ့

ငါကေတာ့ နားကိုစြင့္လို႔

သစၥာတရားကို ရွာေဖြမယ္။

တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား

အလႊာမ်ား ခြါခ်ေနလည္း

ႏွစ္ကိုယ့္တစ္စိတ္ဟာ

အေရၿခံဳအဆင့္သာ ရွိဦးမွာ

အေပးအယူတိုင္း ထပ္တူက်စရာမွ မလိုတာ

Greater than or Less than

Equal or Not Equal ေတြ ရန္မမူပါ

ကိုယ့္၀တ္ရံု ကိုယ္၀တ္ကာ

ရည္ရြယ္ရာဥယ်ာဥ္မွာ အတူဆံုၾကမယ္။

နင္က ငါ့ကိုၾကည့္သလို

ငါက နင့္ကိုျမင္မယ္

ကြဲလြဲေနတဲ့ ပုစာၦေတြကို

နားလည္မႈနဲ႔ အေျဖညွိ

မသိႏိုင္ေသးတဲ့ ရလဒ္မွာ

ေမတၱာေတြ ႀကိဳတင္ေပ်ာ္၀င္ေနၿပီပဲ

အေပါင္း၊ အႏႈတ္၊ အေျမွာက္၊ အစားေတြကို

ခ၀ါခ်ခဲ့ၾကပါစို႔။

ေမခက္ဆူး

14 Mar 2012

3:00AM