/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

ခမ္းနားပါတယ္…

တစ္ဘ၀လံုးစာ ကဲ့ယူခဲ့ရတဲ့

ေနာင္တက ဆယ္သက္စားမကုန္ေအာင္…

ၾကမ္းတမ္းပါတယ္…

ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္ အေခ်ာသတ္ခဲ့ရတဲ့

ယမင္းရုပ္က ကၾကိဳးေတြ ေပ်ာက္သြားေလာက္ေအာင္…

သိပ္မွားသြားတယ္ ထင္ရပါရဲ႕ကြယ္

မီးေတြေမွာင္လိုက္တာ…ညေတြနက္လိုက္တာ

ဒီလိုနဲ႔…စံုးစံုးျမဳပ္သြားၾကတာပါကြယ္…

ၾကယ္ေလးေတြက ေပၚလာလိုက္

ေရာင္နီမလာခင္ ေၾကြသြားလိုက္နဲ႔

တို႔ေတြရဲ႕ရင္ဘတ္ထဲက လမ္းျပၾကယ္ေလးကို

ဒီအတိုင္းပဲထားလိုက္ၾကစို႔ရဲ႕…

အိပ္မက္ရွင္ေလးေရ…

အိပ္မက္ေတြကို မက္ပါ

အိပ္မက္ေတြေနာက္ ေလွ်ာက္မလိုက္ပါနဲ႔

ငါ့ကိုအိပ္မက္ေတြ ေပးပါ

ငါနိုးထတဲ့အခါ ျပန္သြားပါ

အိပ္မက္ရွင္ေလးေရ…

                             ေရႊၾကယ္မိုး

                (23/2/2012-8:34 PM)