ေကာင္းကင္ေပ်ာက္ေနတဲ႔ ၾကယ္ေတြနဲ႕

ဆြံ႕အေနတဲ႔ ညေတြထဲ

သက္ျပင္းေတြခုိးခုိးရွုိက္

ခပ္ငုိက္ငုိက္နဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ေနလုိက္တာ

ေဟာဒီ… ႏုိ၀င္ဘာ

ျပတ္ေရႊ႕ေတာင္တန္းေတြနဲ႕

အေတာင္က်ဳိးေနတဲ႔ ငွက္တစ္ေကာင္

အျမင္႔ပ်ံငွက္ေတြကုိ အားက်ရင္း

အိမ္အျပန္ခက္ ေဆြးေငးေနလုိက္တာ

ေဟာဒီ… ႏုိ၀င္ဘာ

ဘ၀ကုိ ခပ္ခါးခါးေကာ္ဖီတစ္ခြက္လုိ

ခပ္ၾကမ္ၾကမ္းေမာ႔ေသာက္ပစ္ခဲ႔ရင္း

သံသရာခရီးကုိ ရဲရဲႀကီးေလ်ာက္ခ်င္ခဲ႔သူဟာ

နင္ရဲ႕အလုိမက်တဲ႔ မ်က္၀န္းနက္ေတြထဲ

သိမ္ငယ္မူမ်ားစြာနဲ႔ ငါ႔ကုိငါ အလုိမက်ေတြျဖစ္

မ်က္ရည္ျမစ္ေတြထဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ခုန္ခ်ရင္း

မြန္းၾကပ္ေနခဲ႔တာ

ေဟာဒီ…ႏုိ၀င္ဘာ

နင္ထားခဲ႔တဲ႔ဘ၀မွာ

ငါမေနတတ္ေပမယ္႔

အေသမတတ္ေသးေတာ႔

အသည္းကြဲ သီခ်င္းေတြဆုိညည္း

နင္မပါတဲ႔ ေဟာဒီ ႏုိ၀င္ဘာလထဲက

 ဆြံ႕အေနတဲ႔ လမ္းေတြေပၚ

တစ္ကုိယ္ရည္ ေလ်ာက္လွမ္းရင္း

ငါ႔ကုိယ္ငါ မုန္းတယ္……

ငါ႔ကုိယ္ငါ မုန္းတယ္…..

ငါ႔ကုိယ္ငါ မုန္းတယ္…..

ထိရ

၂၀၁၁၊ ႏုိ၀င္ဘာ၊ ၁၉