မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ဖို ့ အေမွာင္တို ့
စိုင္းျပင္ၾကေသာအခါ အိပ္တန္းသို ့ျပန္ခဲ့ျပီ

အိပ္မက္ေတြကိုက္ခ်ီသြားတဲ့ငွက္ငယ္
ျပန္လာေတာ့လည္းအိပ္မက္ေတြနဲ ့
အေတာင္ပံေတြလည္းနာက်င္ေနျပီ
ေန၀န္းၾကီးလည္း ငုပ္လွ်ိဳးလုျပီ…။
စပါးတစ္နွံေတာင္ ပါခဲ့ရဲ့လား ငွက္ငယ္…

ေဟာင္းေလာင္းပြင့္ေနတဲ့သစ္ေခါင္းေပါက္က
ဆီးလို ့ၾကိဳတယ္…
အထဲမွာ အိပ္မက္ေတြေဟာင္းေလာင္းနဲ ့
ရစ္ပတ္ထားတဲ့ေကာက္ရိုးမွ်င္ေတြရွိ္တယ္…
ဘာမွမေမးၾကပါနဲ ့ကြယ္…
ငါဟာရင္ကြဲငွက္တစ္ေကာင္ပါကြဲ ့

ၾကည့္ၾကပါဦး…
ညေနေတြကျပိဳက်လို ့လာေန…
‘သူမ..သူမ..သူမ..’လို ့သိမ့္ေမြ ့နာက်င္စြာ
ေတးသီဖြဲ ့…မနက္ျဖန္အတြက္ဆုေတြေတာင္းရဦးမယ္
ပုဇြန္ဆီေရာင္ျမဴတန္းေတြကိုလက္ျပ
ေရာက္လာေတာ့မယ့္ အိပ္မက္ခါးေတြကိုလည္း
ၾကိဳဆိုေနမိတယ္…

အေ၀းမွာေတာ့ မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ဖို ့
အေမွာင္တို ့ တပ္နွင့္ခ်ီလာခဲ့ျပီ
                              ေရႊၾကယ္မိုး