ဒီညလဲ ေဗဒင္ေမးစရာမလိုဘူး..

ညေနကထဲက အေကာင္အထည္ျပစရာမရွိခဲ႔တဲ႔

အခ်ိန္ဇယားေတြ ဟိုတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္နဲ႔

ခၽြတ္ေခ်ာ္ေနလိုက္တာမ်ား..

အသက္ရွဴသံေတာင္ မွားယြင္းေနခဲ႔..

ဘာေတြ လုပ္ေနမွန္းလဲ မသိခဲ႔..

ထူးျခားတာက

ငါ႔ကိုငါေတာင္ ေမ႔ေနလို႔

ဟိုးအေ၀းဆီပဲ

မွင္မွင္သက္သက္

စိတ္ရူးေပါက္ေနခဲ႔မိတယ္..

ဒီေန႔ မပူပဲနဲ႔

ေႏြညလယ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ေနသလိုပါပဲ..

ညနက္ေလ

အခ်ိန္ေတြ ရူးသြပ္ေလပဲ..

သူေပးထားတဲ႔ ရက္စြဲေတြက

အတိုင္အေဖာက္မညီတာ

မသိခဲ႔မိဘူး..

အားလပ္ရက္ တစ္ခုလိုပဲ

ခံစားေနခဲ႔မိတာ..

အားေနတဲ႔ စိတ္ကလဲ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မေပးဘူး..

တလက္လက္ထေနတဲ႔ ရင္ကြဲျပတိုုက္ထဲ

ငါးတစ္ေကာင္လို အစုန္အဆန္ကူးခတ္ဆဲ..

ေမာပန္းေနဆဲ..

အေမွာင္ကို ကိုယ္စားျပဳေနတဲ႔

စကားလံုးေတြက

ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေၾကြဆင္းလိ္ု႔

ညေတြမွာ

ျဖတ္စီးေနက်ပါ..

ဘယ္လို ေပါက္ဖြားလာမွန္းမသိတဲ႔

ဗြာမခတ္တဲ႔ အေတြးေတြက

အေျမွာက္ၾကိဳက္စြာ

က်ဴးရင္ထားဆဲ..

ညရဲ႔ အလွတရားထဲ

အေပ်ာ္လြန္ေနဆဲ..

ငုိက္ျမည္းေနဆဲ..

ဘယ္လိုပဲ ၾကည္႔ၾကည္႔

ဟန္ပါပါ ကခုန္ေနဆဲ..

ငါအျဖစ္က ညနက္ေလ အရူးရင္ေလပါပဲ..

အခုလဲ လြမ္းစရာေကာင္းတဲ႔ ညအလယ္မွာ

သက္ျပင္းေတြ အခါခါ မွဳတ္္ထုတ္ေနဆဲပါ..

ညက ငါအတြက္ မွားယြင္းေနခဲ႔..

ဒီညလဲ မွားျဖစ္ေအာင္ မွားလိုက္အံုးမယ္..