ျမဴခိုးက တိမ္ေခၚ
အလြမ္းငယ္ေအာ္ လို႔
ဒဏ္ရာသက္ေသ
လြမ္းမ်က္ရည္ျဖင့္
ႏွလံုးသား ဆံုး
အခ်စ္လည္း ဆံုး
ဘ၀ ပါ ရႈံး
ခ်စ္ရတာ တစ္သက္တာ
ဘ၀မွာ အမွတ္အျဖစ္
ေသရာပါခဲ့ေပါ့….။
ခ်စ္ျခငး္ရဲ႕ေနာက္ကြယ္
ျဖဴစင္ျခင္း
ၾကင္နာျခင္းကလဲြလို႔
က်န္တာ မေတြ႕နိုင္
မ်က္၀န္းတစ္မွိတ္
လွ်ပ္တစ္ျပတ္အတြင္း
ညိဳ႕ယူနုိင္စြမ္း
အားျပင္းေသာေၾကာင့္
အၾကည့္ေၾကာင့္ေသ
အလွေၾကာင့္မူူး
သူ မာယာ မွာ
ကၽြန္ေတာ္ရႈးခဲ့သည္က ေသခ်ာသည္……။
ဘ၀သခင္
မာယာရွင္မို႔
ေမတၱာမျမင္
သူ မခင္ဘဲ
ခ်စ္ျခင္း သံစဥ္
နားမေထာင္ဘဲ
နားပိတ္ထားခဲ့ေလရဲ႕
အခ်စ္ဆိုတာဟာ
လူတစ္ေယာက္တည္းရဲ႕
ခံစားခ်က္မို႔
တစ္ဖက္သူက
နားလည္နုိင္မွသာ
ခံသာနိုင္တာေလ…။
သူမသည္ကား
မ်က္လံုးစံုမိွတ္
နားလည္းစံုပိတ္
လက္၀ါးျဖင့္ကာ
အခ်စ္အား မာယာျဖင့္ဖံုး
ကၽြန္ေတာ့္ ေမတၱာအား
ကိစၥတံုးပစ္ခဲ့ေလသည္…..။
ကဲ ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္နွလံဳးသား
အသုဘ
သူမကုိ ကၽြန္ေတာ္
ေရွ႕ဆံုးကဖိတ္ခဲ့ေလရဲ႕
လာပါေလရဲ႕
ငိုပါေလရဲ႕
ျပန္လိုခ်င္ပါရဲ႕ လို႔ တစာစာန႔ဲ
ေအာ္ ေနေခ်ရဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္
ေကာင္းကင္ၾကီးကို ၾကည့္ရင္းေပါ့
သူမလည္း
ၾကားလိမ့္မည္ ဟု ထင္သည္………
“အခ်စ္ သည္ တန္ဖိုးထားသူ၏
အနားမွာသာ ၾကာရွည္စြာေနတတ္ေလသည္……..´´…………….။