မိုးေပၚက က်လာတာ မဟုတ္ဘူး
ဘုရားေပးတဲ့ လက္ေဆာင္မဟုတ္မွန္းသိရင္ေတာင္
အျမတ္တနိုးနွင့္ သိမ္းဆည္းထားလိုက္တယ္

လုံျခဳံမႈကို အေၾကာင္းျပ
၀န္ထုပ္၀န္ပိုးေတြ ပိရင္ေတာင္
အနားနားမွာ မပစ္ပယ္ခြာနုိင္တယ္
အသက္အႏၱရာယ္အတြက္ရယ္

ေပါ့ပါးတဲ့စိတ္ေတြက မလြတ္လပ္နုိင္ေတာ့ဘူး
ဘ၀အတြက္ စိတ္ေတြက အသက္မွန္မွန္ရႈေပးေနရတယ္
နွစ္ခါမေသခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြက အျပန္ျပန္ေသခ်င္စိတ္ေပါက္ေနတယ္

တစ္ခါတည္းနွင့္ ေသရင္ေတာင္ ကံေကာင္းတဲ့
ဒိုင္းလႊာေတြက
ကို္ယ္တစ္ကိုယ္အတြက္ ျမဲျမံပါတယ္
နွစ္ခါေသခ်င္တဲ့စိတ္ေတြကို ေဘးဖယ္ထားတတ္ၾကတယ္

ေဘးပတ္လည္က လုံျခံဳေနေပမဲ့
အတြင္းစိတ္ေတြက သစၥာေဖာက္ေနသလိုပဲ
ေဇာေခၽြးကပ္ေနတဲ့ ကတိခံလႊာေတြက
မားမားၾကီးရပ္တည္ေနပါတဲ့

စစ္ေျမျပင္အက္ကြဲေၾကာင္းၾကားမွာ
ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို လက္ျဖန္႕ခံေတာင္းေနတာေတာင္
ေနာက္ဆုံးညည္းတြားသံေတြက
ငါ…. မေသရဘူး
ငါ… ငါ…
မ…
ေသ…
ရ…
ဘူး…………ဘူး……………။      ။ 

နရီထက္
( ၂၉ ၊ ဂ်ဴလိုင္လ ၊ ၂၀၁၁ )