ဠင္းတအေတြး

အလင္းေတြ တျဖည္းျဖည္း က်ယ္လာေလ မ်က္လံုးေတြ ပိုပိုက်ဥ္းသြားေလပဲ
ထူးဆန္းေနတာ ထူးဆန္းေနတာေပါ့ အခုတေလာ နင္နဲ႔မေတြ႕ျဖစ္တာကိုေပ်ာ္ေနတယ္
ငါမရွိရင္ နင္အဆင္ေျပတယ္ဆိုတာ လက္ခံႏိုင္လိုက္ျပီေလ…။
ေအာ္သံေတြ ဒီရင္ဘတ္ထဲက ဆာေလာင္သံေတြ အျပင္ကိုမေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး
ျပံဳးေနမိတာ ျပံဳးေနမိတာေပါ့ ေန႔ရက္ေတြကိုမီးေလာင္တိုက္သြင္းရင္းနဲ႔ပဲ
ငါမရွိလည္း နင္ေပ်ာ္ေနႏုိင္တယ္ဆိုတာ သိလိုက္ျပီေလ…။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ျခင္းေတြကို ဆက္ျဖစ္ေနမိတယ္
ဒါကလည္းထံုးစံပါ ထံုးစံအတုိင္းေပါ့ ေ၀၀ါးျခင္းက ငါ့ကိုလိုအပ္ေနတယ္
ငါမရွိျခင္းက နင့္ကိုသက္သာရာျဖစ္ပါေစေလ…။

ေျမနံ႔