လက္ရွိအျဖစ္နဲ႔ အဆင္မေျပတိုင္း

အတၱနဲ႔မာန က အလုိက္ကန္းဆိုးမသိ

ခပ္တည္တည္နဲ႔ ငါ့ကို ျပန္ဆဲတယ္ . . .

ငါ့သမိုင္း က အမ်ားသုံး ေရအိမ္ နံရံ လိုပါပဲ

ေတာင္ျခစ္ေျမာက္ျခစ္ ျပသနာေတြနဲ႔

မ်က္မွန္ထူထူတပ္

ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ ျပန္မဖတ္တတ္ေတာ့ဘူး . . .

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ

ည အန္ထုတ္လိုက္မဲ့ ကမၻာကို ေတာင့္တရင္း

အိပ္တန္းျပန္ငွက္ေတြကို အားက်မိတယ္ . . .

ေစာင္းကို ရိုက္ခြဲၿပီး

သာယာသံကို လိုက္ရွာမိတဲ့ ငါ

မိုးႀကီးခ်ဳပ္ေတာင္ အိမ္မျပန္ႏိုင္ေသးဘူးေလ . . .