တခါတေလေတာ႔

သတိရၿခင္းဆိုတဲ႔ အရာကို

ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးေတြးၾကည္႔တတ္ခ်င္ခဲ႔တရ္ …

ဒါေပမယ္႔

ငါ႔အတြက္ေတာ႔ ႏွလံုးသားကို စေတးခဲ႔ရတဲ႔

လြမ္းေဆြးၿခင္းေတြနဲ႔ပဲ ေလးနက္ေနခဲ႔ရတရ္ …

ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ လက္ခံခ်င္စိတ္မရွိေအာင္

ရူးသြပ္မိတဲ႔အခါ

အခ်ိန္ဆိုတဲ႔ ေဆးညြန္းကို ပဲေမွ်ာ္လင္႔ေနခ်င္ခဲ႔တရ္ …

စိတ္ကူးအိပ္မက္ထဲက အတိုင္းဆို

ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား ေကာင္းပါလိမ္႔မလဲ

ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက ခပ္ေရးေရးဆိုေပမယ္႔လည္း

အဲဒါက ငါ႔ဘ၀အတြက္ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္ပဲေလ

ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ငါ႔ကိုေမ႔ေလ်ာ႔ခြင္႔ေပးပါ

အရာအားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းအထိ

ငါလမ္းေလွ်ာက္သြားမရ္ …

စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြ ထဲက ရုန္းထြက္ႏိုင္ၿပီၿဖစ္တဲ႔

လြတ္လပ္တဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ငါ

တြယ္ရာမဲ႔လြန္းေနတဲ႔

ေလေတြကိုတ၀ၾကီးရႈိက္သြင္းလိုက္ရင္းနဲ႔ေပါ႔ ……..