ကိုေရ ……….
“ကေ၀” ဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ကို ဖမ္းဆုပ္ထားႏိုင္တဲ့
အစြမ္းရွိသူသာ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မေလ
ကေ၀ဘြဲ႔ ကို ရဲရဲႀကီး ခ်ီးျမွင့္ခံလုိက္ပါ့မယ္
ကေခ်သည္ တစ္ေယာက္လို
မ်က္စိေနာက္ေအာင္ပဲ
ကၽြန္မ ေဖ်ာ္ေျဖမိေနေရာ့သလား ကို
အၾကည္႔ေတြဆံုတိုင္း ကၽြန္မရင္မွာ လိႈက္ဖိုခဲ့တာ
ကႀကိဳးေတြလည္း ကေျပာင္းကျပန္ျဖစ္လို႔
ကို႔ႏွလံုးသားရဲ႕ စည္းခ်က္တိုင္းမွာ
ကၽြန္မစိတ္ေတြ ကစဥ္႔ကလ်ားနဲ႔
ကျပ အသံုးေတာ္ခံခဲ့တာပါ
ကေရာ္ကမယ္ ခ်စ္ျခင္းမွ မဟုတ္တာ
အကိုရယ္ ………
ကရုဏာေလးေတာ့ ထားသင့္ပါတယ္
ကၽြန္မ ကလန္ကဆန္နဲ႔ ကလိန္က်ေနတာ ထင္ၿပီး
ကသိကေအာက္ေတာ့ ျဖစ္မသြားပါနဲ႔ေနာ္
အေျခမလွတဲ့ ကေ၀မ ဘ၀မွာ
ကာယိေႁႏၵမပ်က္ေအာင္
ကိုယ့္စိတ္ကို ကသိုင္းရႈ ေနရတာ
ကသီလင္တ ႏိုင္လွပါတယ္
ကၽြန္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းမွာ
သံသယ တံတိုင္းႀကီး ကားဆီးခဲ့ေတာ့
မိုင္းေပါင္း ကုေဋထက္ ပိုေ၀းပါတယ္ ကို
ခုလို ကာရန္မဲ့ ကဗ်ာေတြ သီကံုးေနတာကိုပဲ
ကေလးကလား အျပဳအမူလို႔

ကို႔ရင္ထဲမွာ
မသတ္မွတ္ လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္
ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြ မေထြးႏိုင္
မအန္ႏိုင္လို႔ပါ ကို
တတ္ႏိုင္ရင္ ကၽြန္မေလ ကေလးဘ၀ေလးကို
ျပန္သြားလိုက္ခ်င္တယ္ သိလား
ေသာက အပူမီးေတြကို ကာလနဂါးေလးလို
အိပ္ေနေစခ်င္လိုက္တာ
ကၽြန္မရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြဟာ
ကာလတန္ဖိုးနဲ႔ တြက္ခ်က္မရႏိုင္ေပမယ့္
အလ်ား၊ အနံ၊ ထု ႏိႈင္းဆမရႏိုင္ပါဘူး
ခုေတာ့ ကိုေရ …….
ကၽြန္မ ႏွလံုးသားေလးကို

ကလိုရိုေဖာင္းအုပ္ၿပီး သိပ္ထားလိုက္ပါၿပီ
ဦးေႏွာက္ကိုေတာ့
ကေလာင္သြားထိပ္မွာ တာ၀န္ေပးထားလိုက္တယ္
ကလပ္စည္း ေတြထဲမွာေတာ့
ခ်စ္ျခင္းေတြက ေအာက္စီဂ်င္ အျဖစ္နဲ႔
ေပ်ာ္၀င္ေနၾကတုန္းပဲ
အမ်ားအျမင္မွာ မရိုးရေအာင္
ကၽြန္မ ကိုယ္ ကၽြန္မ
“ က၀ိ ” လိုလို
ကေ၀ပညာနဲ႔ ဖန္ဆင္းလိုက္တယ္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကၽြန္မဘ၀
ကေလာင္အင္အားသစ္ ျဖစ္ခြင့္ရခဲ့တယ္
မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာတဲ့
ကၽြန္မကို
ဆီးႀကိဳခဲ့ၾကတဲ့ အတြက္ သူငယ္ခ်င္း
အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ကိုု ေရ ……..
ကေယာင္ကတမ္းန႔ဲ
ကၽြန္မ ေရးေနတာေတြကို
ကမကထျပဳၿပီး အားေပးေနတာကိုပဲ
ရင္ထဲက ေက်နပ္ေနမိတာပါ
ေက်းဇူးလည္း တင္လွပါၿပီ
အခုေတာ့
“ကေ၀“ ဆိုတာ
ကၽြန္မကို အားတက္ေစခဲ့တဲ့
အမည္ေလး ျဖစ္ေနပါၿပီရွင္