/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

“အေမက ငယ္ေသးတယ္တဲ႔ ရွင္…………………………………”(အပုိင္းတစ္)

မနက္က်ေနာ္လမ္းေလ်ွာက္ျပန္လာတဲ႔အခ်ိန္ဆုိရင္မနက္ 7နာရီပါတ္၀န္းက်င္ေပါ႔။

က်ေနာ္ျပန္ေရာက္တတ္တဲ႔အခ်ိန္ေလာက္မွာ အေပၚထပ္က “ကေလးလင္မယား”ကလည္း ျပဳိင္တူလုိေရာက္လာတတ္ၾကပါတယ္။

တုိက္ခန္းေရွ႕ေရာက္ျပီဆုိတာနဲ႔ သူတုိ႔ စီးလာတဲ႔ဆုိင္ကယ္ကစက္ေတာင္မသတ္ေသးဘူး ေကာင္မေလး  က သူ႔အေမကိုေအာ္ေခၚတဲ႔ “ မားမားေရ “ဆိုတဲ႔ အသံကထြက္လာပါတယ္။

ဒီကေလးလင္မယားႏွစ္ေယာက္ဆုိတာ တကၠသိုိလ္အေ၀းသင္တက္ေနရင္းတန္းလန္း ေက်ာင္းမျပီးေသးဘဲအိမ္ေထာင္က်သြားတာပါ။

အလြန္ဆုံးရွိလွမွ 18ႏွစ္ပါတ္၀န္းက်င္ေလာက္ဘဲ ရွိေပမယ္႔ အ္ိမ္ဆြဲလဲေလးတစ္ေယာက္က တြဲလဲေလးျဖစ္ေနပါျပီ။

ဒီတုိက္ခန္းက ေကာင္မေလးရဲ႕ မိဘအိမ္ပါ။

 ေကာင္မေလးအိမ္ေထာင္က်ေတာ႔ ေယာကၡမအိမ္မွာလုိက္ေနပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔လဲ သူတုိ႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္အလုပ္သြားတဲ႔အခါ သူတုိ႔သမီးေလးကို အေမ႔အိမ္မွာ ကေလးထိန္းေပးဘုိ႔ လာထားၾကတာပါ။

မနက္ဆုိ သူ႔အေမဆီမွာလာထား ညေနဆုိျပန္လာေခၚ သူတုိ႔ ဟာနဲ႔ သူတုိ႔ေတာ႔ ဟုတ္ေနတာပါဘဲ။

ဒီ “ကေလးလင္မယား “ကုိယ္တုိင္က   ႏုိ႔နံ႔မစင္ေသးတဲ႔အရြယ္ ဒါေပမယ္႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေခၚၾကရင္                         

 “ အေဖၾကီးေရ “  “အေမၾကီးေရ  “နဲ႔ အင္မတန္မွကို အၾကားရဆုိးပါတယ္။

မွတ္မွတ္ရရ ျပီးခဲ႔တဲ႔ သီတင္းကြ်တ္လျပည္႔ ေန႔က စားေသာက္ဆုိင္မွာ ထုိင္ေနတုန္း ဒီတီဆုိင္ကယ္ေလးတစ္စီး က်ေနာ္ထုိ္င္တဲ႔ စားပြဲေဘးကုိ ဖ်တ္ကနဲလာရပ္ပါတယ္။

ဆုိင္ကယ္ေပၚကေန အလနး္ဇယားေလးေတြနဲ႔ လင္မယားစုံတြဲ ကေလးတစ္ေယာက္စီကို ခ်ီျပီးဆင္းလာၾကပါတယ္။

ႏွစ္ေယာက္စလုံးက လွတပတ အဆင္႔ျမင္႔ျမင္႔ သုံးနုိင္စြဲနုိင္တဲ႔အဆင္႔အတန္းထဲက ပုံစံမ်ဳးိ။

၀တ္စားထားတာကလဲ တန္ဖုိးၾကီးျပီး  နာမယ္ရွိတဲ႔ တံဆိပ္ေတြ။

ဒါေပမယ္႔ႏွစ္ေယာက္လုံးမ်က္ႏွာက မသာမယာ စကားမ်ားထားတဲ႔ပုံစံမ်ဳးိေပါက္ေနပါတယ္။

အရြယ္ေလးၾကည္႔ျပန္ေတာ႔ ခပ္ငယ္ငယ္ အသက္20ထက္မေက်ာ္ေသးတဲ႔ ပုံစံေလးေတြ။

လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနရမယ္႔ ဒီအရြယ္ေလးမွာေတာင္ ကေလးႏွစ္ေကာင္က တုိးလုိ႔တြဲေလာင္းဆုိေတာ႔ သူတုိ႔ကုိ ၾကည္႔ ရတာအေပ်ာ္ေတြေပ်ာက္ေနသလုိပါဘဲ။

သူတုိ႔ စုံတြဲက က်ေနာ္နဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာထုိင္ေနရင္း ေကာင္မေလးက

“ နင္က  တစ္ရက္တစ္ေလ ေလး ကိုယ္႔မိသားစုနဲ႔ကိုယ္ သြားရတာကို အလကားေနရင္းေလာေနတယ္ တျခားေကာင္မေတြနဲ႔ဘဲ လြင္႔ေနခ်င္တာ “

ဆုိျပီး ေကာင္ေလးကို ကြဳိင္ေတြပူေနပါတယ္။

လူၾကားထဲမုိ႔ထင္ပါတယ္ ေကာင္ေလးက ဘာမွ ျပန္မေျပာေပမယ္႔ အိမ္ေရာက္မွသိမယ္ဆုိတဲ႔ မ်က္ႏွာေပးေလးကေတာ႔

ေပၚလြင္လုိ႔ ေနပါတယ္။

သူတုိ႔ေတြကုိ ျမင္ရေတာ႔ မႏၱေလးေတာင္ေျခက ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးဘုရားတန္ေဆာင္းမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ႔              

ေကာသလမင္းအိပ္မက္ (16)ခ်က္ပန္းခ်ီကား ထဲက သစ္ပင္ေသးေသးေလးေတြက အသီးေတြသီးေနတဲ႔

ပုံကို ျပန္ျမင္မိျပီး  “သူ႕အိပ္မက္ကလဲ မွန္လုိက္တာ ေနာ္”လုိ႔ ေတြးမိပါတယ္။

အခုေခတ္မွာ အရင္ထက္စာရင္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔အိမ္ေထာင္က် ၾကတာပုိမ်ားတယ္လုိ႔လဲထင္မိပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္က အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွာ အိမ္ေထာင္က်ၾကတယ္ဆုိတာမရွိသေလာက္ပါ။

အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႔ ဆယ္တန္း ေအာင္ရင္ ဘြဲ႔ရေအာင္ေက်ာင္းတက္အလုပ္အကိုင္ေတြရွိမွ

ပညာစုံမွ ၾကင္ယာကုိ ပုံၾကတာမ်ားပါတယ္။

အားလုံးဒီလုိဘဲလားလုိ႔ဆုိေတာ႔ လဲ မဟုတ္ျပန္ပါဘူး။

က်ေနာ္တုိ႔ေခတ္မွာလဲငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔အိမ္ေထာင္က် တဲ႔သူေတြရွိေတာ႔လဲ ရွိပါတယ္ပါတယ္။

ရွိေတာ႔ ရွိတယ္ ရွားတယ္လုိ႔လဲေျပာနုိင္တာေပါ႔ေလ။

”အခုေခတ္မွာ အိမ္ေထာင္ေစာေစာက်ၾကတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ”ဆုိတာကုိ                            

 မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆုံမိၾကတဲ႔အခါ၀ုိငး္ျပီးေျပာၾက ထင္ျမင္ခ်က္ေတြေပးၾက

ေထာက္ခံၾက ျငင္းခုန္ၾကတာေတြကို အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာျပီးလုပ္ခဲ႔ၾကဘူးပါတယ္။

လူအမ်ဳိးမ်ဳိးဆုိေတာ႔လဲ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြအမ်ဳိးမ်ဳးိေပါ႔။

က်ေနာ္တုိ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ 19ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်သြားတာကေတာ႔

“ဖုိးလွၾကီး”ပါ။

သူက ဆယ္တန္းမွာ ႏွစ္ခါက်ေတာ႔ ေက်ာင္းဆက္မတက္ဘဲ သူ႔အေဖေထာင္ထားတဲ႔ ဖိနပ္လုပ္ငန္း

ထဲမွာဘဲ၀င္လုပ္ပါတယ္။

အလုပ္ထဲေရာက္လုိ႔ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေနေတာ႔ သူ႔အေဖက လုပ္ငန္းကို ဦးစီးခုိင္းရုံတင္မက ဘဲ မိန္းမပါ

တစ္ခါတည္းေပးစားလုိက္ပါတယ္။ သူတုိ႔္လုပ္ငန္းမွာသုံးတဲ႔ ဖိနပ္ေအာက္ခံ ရာဘာဆုိးလ္ေတြေရာငး္တဲ႔

ကုန္သည္ရဲ႕သမီးနဲ႔ပါ။

“ဖုိးလွၾကီး “ကိုဗ်ဴးၾကည္႔ေတာ႔ သူျပန္ေျဖတာ ရွင္းရွင္းေလးပါ။

“ မယ္ေတာ္ၾကီး က  မိ္န္းမ မယူမခ်င္း  နားပူေနမွာ၊မယူခ်င္လဲယူရမွာ ယူခ်င္တယ္ဆုိ္လဲယူရမွာ၊

အဲေတာ႔ သူတုိ႔ေပးစားတာကို ျမန္ျမန္ယူလုိက္ေတာ႔ ျမန္ျမန္နားေအးတာေပ႔ါ။

ငါလဲည က်ေတာ႔ တစ္ေယာက္ထဲ မအိပ္ရေတာ႔ ဘူးေပါ႔”  

အားရင္စာေတြဖတ္ ဘာမဆုိ အၾကီးၾကီး စဥ္းစားျပီး အၾကီးၾကီး  ေျပာတတ္တဲ႔ “ကိုေဆြ” ကေတာ႔

“အဲဒါေခတ္စနစ္နဲ႔ဆုိုင္တယ္။

လူတန္းစားအားလုံးသာ စီးပြားေရးေျပလည္မယ္ ဆုိရင္ ဒီအိမ္ေထာင္သားေမြးကိစၥေတြက မုိင္နာေတြဘဲ။

ကေလးလုိ႔ေဆာ႔ တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကေလးလုိေဆာ႔ ၊ေက်ာင္းေနခ်ိန္မွာ ေက်ာငး္ ၊ေန အလုပ္ လုပ္လုပ္တဲ႔

အရြယ္ေရာက္ရင္ အလုပ္လုပ္ ၊အိမ္ေထာင္ျပဳခိ်န္မွာ အိမ္ေထာင္ျပဳ ၊

သူ႔အခ်ိန္နဲ႔သူအစီအစဥ္တက်ျဖစ္သြားရမွာ။

အခုေတာ႔ စား၀တ္ေနေရး အဆင္မေျပတာမ်ားေတာ႔ အိမ္ရွိသမွ် လူကုန္ အလုပ္လုပ္ ။

 ကေလးကလဲ  ကေလးလုိလဲမေဆာ႔နုိင္။

ေက်ာင္းသားကလဲ ေက်ာင္းသားလုိ စာေအးေအးမသင္နုိင္နဲ႔

အခ်ိန္မတန္ဘဲ အရြယ္ေတြေရာက။္

ဒီေတာ႔ လဲ အိမ္ေထာင္ေရးဆုိတဲ႔ ႏြံထဲကို ေစာေစာေရာက္ေတာ႔ တာေပါ႔”

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

ိကိုေပါက္လက္ေဆာင္ အေတြးပါးပါးေလး www.kopaukmdy.info