လြမ္းစရာေန႕ရက္ေတြခ်ည္းပါလား
ထုထည္နဲ႕အတံုးအခဲေတြ
ပစ္ထည္႕ခံရ။
ကိုယ္ကိုဆယ္ခဲ႕ရတာ ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္
တခက္တခဲၾကီးပါ
ရာသီဆိုးသြမ္း လမ္းမၾကီးပါလား
ရာသီသစ္ ပန္းသစ္တေဝေဝ
ငါတို႕တစ္ေတြလမ္းမွာ
ဇလပ္ ခတၱာ
အင္ၾကင္းဝါနီ
ေတာ္ဝင္ပိေတာက္
ေပါက္ပြင္႕နီနီရဲရဲ
ေႏြကိုေသာက္ၾကၿပီး
အသည္းေအးၿမၾက
သူငယ္ခ်င္း “ေဖာ္ေဝး” ေရ
အိုခဲလွ နာခဲ႕ၾက ဘုရားတိုင္အလြမ္းေတြနဲ႕
ဘဝဟာ ေၿပးလမ္းၿဖစ္ၿပီး
ေလာကၾကီးဟာ
အေမာေၿပေသာက္ဖို႕ ေရတစ္ေပါက္ေလာက္ပါ
သႏၱိသုခေလၿပည္
ေနမဝင္ခဲ႕ပါဘူးအေမ။
အေမရယ္
ေလာကၾကီးက သားရဲ႕တံခါးကိုဖြင္႕မေပးခဲ႕ဘူး
ရနံ႕ေမႊးၿပီး
အပြင္႕ေဝေၾကြတဲ႕ ခေရပင္ၿမစ္ကမ္းပါးေလးမွာ
ထိုင္ခဲ႕ရတာလည္း ႏွစ္သံုးဆယ္ပါ
အေမရယ္
ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ ႏွစ္သံုးဆယ္ဟာလည္း
အရံႈးေတြခ်ည္းပါပဲ
ကြ်န္ေတာ္ ေရာက္ေအာင္သြားခဲ႕ပါတယ္အေမ
ၿဖစ္ၿပီးသားအၿပစ္ေတြ
ေပ်ာက္ပ်က္လြန္းခဲ႕
အမွန္ကိုဖန္တီးခဲ႕ေပမယ္႕လည္း
ကမၻာၾကီးမွာ ဘာမွလည္းလြမ္းစရာမရွိေတာ႕ပါဘူး
တကယ္ေတာ႕လည္း ဟုတ္ပါတယ္
ဘဝဆိုတာ ေလထဲကဖုန္မႈန္႕ေလးပါပဲ
ခုေတာ႕..
အခြံကဖီးမွာ
အေမ႕သားဟာ
မိုက္လံုးၾကီးၾကီးသစ္သီးေတြ ေဝေဝဆာဆာသီးလို႕။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္