“အမွ်င္“
ညိွ႔မယ္႔ညိွ႔ေတာ႔လည္း
ကိုယ္ပာာကိုယ္ မပာုတ္ေတာ႔တဲအထိ
ကိုယ္ကလြဲရင္ ကိုယ္ပါပဲထင္ၿပီး
ကိုယ္႔အေရကို ဆြဲဆုတ္ၿပမိရဲ႕
တေယာက္အေခြပာာ တေယာက္ကို ထံုးမ႔ဲႀကဳိးလို
လႈပ္ေလ တင္းေလ
တေယာက္အၿမီး ကိုတေယာက္ၿပန္ၿမဳိရင္း
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေတြ႔တယ္
ေၿဖေဆးအတြက္ ကိုယ္႔အဆိပ္ကို အန္ခ်ေပးေတာ႔
လွ်ာႏွစ္ခြနဲ႔ လ်က္လု႔ိ
အခ်ိန္မရွိေတာ႔ဘူး
ေနရာမရွိေတာ႔ဘူး
သည္မွာတင္ အသက္ကိုအပ္ခဲ႔ၿပီ
ကိုယ္႔တြန္သံႀကားလည္ လွည္႔မၾကည္႔နဲ႔ေတာ႔