အလ်ား ၊ အနံ မကိုက္ ညီတဲ့ စိတ္နဲ ့

ၾတိဂံ

စတုရန္း

ပဥၥဂံ

ဆဥၥဂံ  ငါ ဘယ္ေနရာမွာမ်ား ေထာင့္က်ိဳးခဲ့လည္း

ဒီဂရီ အကြာအေ၀းေတြနဲ ့ တိုင္းတာထားတဲ့

ခံစားခ်က္ မဟုတ္ေတာ့ ပုစာၦတပုဒ္လို

အေျဖရဖို ့ ကြန္ ့ပတ္(စ္)  ေကာင္းေကာင္းတခုေတာ့ လိုမယ္

အၾကြင္း ၊ ရလဒ္ ေတြနဲ ့ ဒူေပဒဏ္ေပခံရတာလည္း

ေနသားက်လို ့ ………..

အေျပာအဆို မလြတ္တဲ့ သံသရာ စက္၀ိုင္းထဲမွာမွ

မာနထူျပီး  ကိုယ္လမ္းကိုယ္ေဖာက္လို

ခလုတ္တိုက္ခဲ့တာလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ေပါ့

လူမွန္း သိတက္စမွ ရိုးသားျခင္းကို

အသံုးခ်ခံလို ့ သူသူငါငါ စားသံုးေနတဲ့

မာယာေတြနဲ ့ လူရည္လည္ခဲ့တာ

၂၀ စြန္းစြန္း…………….

အနားမညီတဲ့ ေထာင့္ခ်ိဳးတခုမွာ

၄၅ ဒီဂရီ စြန္းစြန္း  အခ်စ္ဆိုတာကို

ေတြ ့ရွိခ်ိန္မွာ  မ်ဥ္းျပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္း

ဆံုမွတ္ဖူးတယ္ မိုးမျမင္ေလမျမင္နဲ ့

သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ့ ၾကိဳးကို အခါခါလြန္ဆြဲျပီး

တို ့ႏွစ္ဦးၾကားမွာ ဒသမ နံပတ္ေတြ

တိုး၀င္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိန္းဂဏန္းနဲ ့

တြက္ခ်က္ မရတဲ့ ငါ့ရဲ့  ဒီဂရီ ေထာင့္ခ်ိဳး

အခ်စ္ကို  နင္  ျမင္ႏိုင္မွာပါ………..

အတြက္ခတ္တဲ့ ပုစာၦတပုဒ္ကို အေျဖရွာမရသလို

ေတြေ၀တုံဆိုင္းမႈေတြက သုညအမွတ္သာသာ

စြန္ ့လႊတ္မႈနဲ ့ခ်စ္ဖို ့ ခံစားခ်က္ကို

ဒီဂရီမ်ားမ်ားတင္ၾကည့္ေတာ့  

ခံႏိုင္ရည္က ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ရယ္

၂၄ မွာ ဆံုးျဖတ္ရ ခက္စြာနဲ ့

ေထာင့္ခ်ိဳးမ်ားစြာမွာ ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ..?????