Home
Post Masterpiece
Register
Login
ရာသီဥတုဆိုး(၁) (မင္းခိုက္စိုးစန္)
ေဟာဒီ ေႏြရာသီတစ္ခုလံုး ပုပ္သိုး
ခ်စ္သူေတြ အိပ္စက္ေနၾကတာ မႏိႈးပါနဲ႔။
သူတို႔ေတြ “ကံဆိုးျပီ…” ဆိုတဲ့အေၾကာင္း
နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္၊
ေနာက္က်ျပီးမွ သိရတာ ေကာင္းတယ္။
ႏွစ္ေယာက္သား အတူေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ စၾကၤန္မွာ
သစ္ရြက္ေၾကြသံေတြက လြဲလို႔၊
ေၾကကြဲမႈနဲ႔ တိတ္ဆိတ္…။
အလြမ္းေတြ အျပည့္အသိပ္နဲ႔
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ ကိုယ္ပိတ္ထားတဲ့
စာသင္ခန္းတံခါးေတြ ရွိတယ္။
ေဟာဒီ မွန္ျပတင္းရဲ႔ အျပင္ဘက္မွာ ပူျပင္း
ပိုးစိုးပက္စက္ ေသေနတဲ့ ေန႔လည္ခင္းတစ္ခုရွိတယ္။
အဲဒီေန႔လည္ခင္းကို ေန႔လည္ခင္းကပဲ ေလာင္ကြ်မ္းပစ္လိုက္တဲ့ပံု၊
ငါ…
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ တုန္လႈပ္မိ။
ဘုရား… ဘုရား… ငါ့အရိပ္ေတြ ရွည္လ်ားလာတာကို ၾကည့္ရင္း…
အထီးက်န္ျခင္းဆိုတာ
တစ္ေယာက္တည္း အသက္ရွဴရင္း ေသေနတာလို႔ သိလာတယ္။
ေဟာဒီ ေႏြရာသီတစ္ခုလံုး ပုပ္သိုး
ခ်စ္သူေတြ အိပ္စက္ေနၾကတာ… သြားမႏိႈးလိုက္ပါနဲ႔။
အတူတူ အသက္ရွဴရတဲ့ တန္ဖိုးက
ကမၻာၾကီးကို ပိုင္စိုးရတာထက္ သာတယ္…။
မင္းခိုက္စိုးစန္ ။
Comment #2
အထီးက်န္ျခင္းဆုိတာ အသက္ရွဴရင္းေသေနတာလုိ႔ သိလာတာတဲ႔လား ဆရာ။ဆရာ႔ကဗ်ာဖတ္မွ ရာသီဥတုဆုိးတာကုိ ခံစားမိတာပါ။
By: lighthunter at Nov 25, 2012
Comment #3
Right
😉
By: ei lay at Nov 25, 2012
Comment #4
ႏွစ္ေယာက္သား အတူေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ စၾကၤန္မွာ
သစ္ရြက္ေၾကြသံေတြက လြဲလို႔၊
ေၾကကြဲမႈနဲ႔ တိတ္ဆိတ္…။
By: mayviolet at Nov 26, 2012
Comment #5
A tu tu a thet shu ya de tan phoe ka,,,
Ka bar g ko pine soe ya tar htet tar de,,
A tu tu ma Shi naing pay me,,,,
Hna lone tar the hmar a pyay hte htar de,
A tu tu ma Shi naing pay me, ,
A chain tine yin hte hmar Shi de,,,
By: ei lay at Nov 26, 2012
Comment #6
so lonely~~~when i’m read this !
By: loafer at Nov 26, 2012
Comment #1
ခ်စ္စရာအရမ္းေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာပါ ဆရာ..