ေနေကာင္းလားလို႔ မေမးျဖစ္ဘူး ..
အစာမွန္မွန္ေတာ့ ေကၽြးျဖစ္တယ္ ..
အိပ္ခိုင္းတာပဲ ..
ေျပာလည္း ေျပာေျပာပါ  ..
(ဘယ္တုန္ကရဘူးလဲ)
ရယ္သံကအစ
ေအးတိေအးစက္ႏိုင္လာတယ္ ..
စိတ္နဲ႔ဆက္ႏြယ္မႈလည္း
အေရျပားလို အေပၚယံဆန္ဆန္ပဲ …
စိတ္လိုလက္ရ ေတြးျဖစ္ေသးေပမယ့္
သူ ယံုၾကည္မႈနည္းလာတယ္တဲ့ …
သာလိကာလို ဝတၱရားဆန္တဲ့ တုန္႔ျပန္မႈမ်ိဳး
မျဖစ္မေနဆက္ဆံရတဲ့အခါမ်ိဳး မၾကာမၾကာထုတ္သံုးတယ္ ..
ေကာင္းေကာင္းဟန္မေဆာင္တတ္ေပမယ့္
သရုပ္ေဆာင္တတ္လာတယ္ ..
ဘီယာတစ္ခြက္လို အျမွဳပ္မထႏိုင္ေတာ့တဲ့ ဆႏၵ
လိုတာမရတာနဲ႔ဘဲ အနည္က်လာတယ္ ..
မွ်ားစာ၊ ေထာင္စာ တို႔ထက္
မွ်ားခ်ိတ္၊ ေထာင္ေခ်ာက္ တို႔လို
အဆံုးသတ္ သပ္ရပ္မႈမ်ိဳး သူအလိုရွိလာတယ္ ..
နီးနီးလာေပမယ့္
ေခၚေနတဲ့အသံက တိုးတိုးသြားတယ္ ..
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမွာ
ဆြဲငင္အားရွိသလို
တြန္းကန္အားလည္းရွိတယ္ဆိုတာ
တျဖည္းျဖည္း နားလည္လာတယ္ ..
တစ္ခ်ိန္က ကိုငွက္ရဲ႕ သက္ၿငိမ္ဂီတမွာ
သူ႔ရဲ႕ ရုပ္ေသ ခံစားခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ ပိရိလာတယ္ ..
အခု …
ဟိုင္းေ၀းလမ္းမၾကီးလို
ခပ္ျပင္းျပင္းအသက္ရွဴသံေတြကို အေဖာ္လုပ္ရင္း
သူ႔ဆီသူျပန္မေရာက္ျဖစ္တာၾကာတာနဲ႔
သူ႔ကိုယ္သူျပန္မွ်ားေနတယ္။ ။

သက္ေထြး
ဒီဇင္ဘာ ၁၇ ၂၀၁၀ မနက္ ၁၂း၁၇