ျမတ္နိုးမႈအေပါင္းနွင့္
သန္႕စင္ရာ သည္ကမၻာ၀ယ္
ရွင္သန္ခြင့္ရကတည္းက
ေလ ဆိုတာက
လက္ေဆာင္တစ္ခုလား
လြတ္လပ္ျခင္းအတြက္ သေကၤတစ္ခု။

အသက္ရႈခြင့္ ရပ္မသြားသည္တုိင္
ေလာကတရားက
ေလနွင့္ အတူ
မွ်ေ၀ ေပးေနတာ
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေတြ
အုပ္စိုးထားမဲ့သူ မရွိေသးလို႕လား။

လြတ္လပ္မႈက
ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့အခါ
ေလာက အျပင္ဘက္က
ေနရာဟာနယ္ထဲ ေရာက္သလို႕ပဲ
ျမင့္တက္မွ အသက္ရႈခြင့္က
ေလခမ္းသလို
နိမ့္က်မွ လြတ္လပ္ခြင့္က
ျမင့္တက္လို႕လာတယ္။

လြတ္လပ္ခြင့္ေတြၾကား
ေလ ေတြက ေလးကန္လာသလို
ေလကန္လာၾကတယ္
ေလနွင့္ပဲ လိပ္ပတ္လာၾကတယ္
အိမ္မက္ေတြက ေလနွင့္ပဲ
ခ်ည္ေနွာင္လာၾကတယ္
တစ္ခါတစ္ရံ အျပာေရာင္
မုသားေတြ ၀န္းရံထားၾကတယ္။

ေလကို ေရာင္းစားဖို႕
ေအာက္ဆီဂ်င္တစ္ျဖစ္လွည့္
ဓါတ္ေပါင္းဖိုနွင့္ ခံယူေနတယ္
လူေတြက အ၀တ္ေကာင္းေတြနွင့္
ဟန္လုပ္လာၾကတယ္
မူပိုင္ခြင့္အတြက္
တစ္သက္တာ ေလ ေတြကို
ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေနၾကျပီး
တစ္က်ပ္တစ္ျပားနွင့္
ရသေလာက္ ေရာင္းစားခ်င္ေနၾကတယ္။

လြတ္လပ္ခြင့္က
တရားမွ်တေရးဆိုေပမဲ့
ေလဟာနယ္မွာ လြင့္ေမ်ာသလို
လူေတြက ေလေတြကို လိုက္ဖမ္းလိုက္
လြတ္လပ္ခြင့္ကို လိုက္ဖမ္းလိုက္နွင့္
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိဖို႕ေရး လိုက္ဖမ္းေနၾကတယ္
အသက္ရႈခြင့္ လက္ေဆာင္ကို
ေလာကတရားက မရုတ္သိမ္းခင္
အခိုက္အတန္႕ေလးတင္မွာ
ျဖဴစင္ျခင္းနွင့္
မိုက္မဲမႈေတြၾကား
ေလေတြက လူေတြၾကားမွာ
လွည့္ပတ္ေျပးေနဆဲပါ။      ။

နရီထက္
( ၂၂ ၊ နို၀င္ဘာလ ၊ ၂၀၁၀ )