အေရာင္ေတြဖုံး
တိမ္ေတြလႊမ္းေနရင္
ပိတ္မိေနတဲ့ ၾကယ္ကေလးေတြရယ္
ငါအဖို႕နွယ္
အေက်နပ္ဆုံး။

ၾကယ္ေတြ ေတာက္ပ
အေရာင္ေတြ ျပိဳင္ထြန္းရင္
အမုန္းဆုံး. . .
ေကာင္းကင္မွ ၾကယ္တစ္ပြင့္ပဲ
ထြန္းလင္းလာရင္. . .
ေပါက္ကြဲမႈေတြ ျပင္းထန္ေနတယ္။

အခ်ိန္ရဲ႕ေစ
သက္ေၾကြလို႕ ၾကယ္ေတြေၾကြရင္
အေပ်ာ္ဆုံးအခ်ိန္ေတြေပါ႕
ၾကယ္ေတြ ဆက္တိုက္ဆက္တိုက္
ေၾကြလြင့္ေနတာ ျမင္ခ်င္ေနတုန္း။

သက္တမ္းေတြရင့္လို႕
ေၾကြဖို႕ မလြယ္ရင္
အေရာင္ေတြ လက္လို႕
ၾကည္ညိဳေနရင္
လူတကာ ေငးယူ
တပ္မက္ေနရင္
ငါကိုယ္တိုင္က
တံက်ဴကိုင္လို႕
အျမင့္ဆုံးေနရာကေန
ေနရာ ယူျပီး ေျခြခ်ခ်င္တယ္။

ေလွာင္အိမ္ေလးတစ္ခု
ေမွာ္ဆန္ဆန္ ေျမေအာက္ခန္းေလးနွယ္
ေၾကြလာတဲ့ ၾကယ္ေတြရယ္
ငါကိုယ္တိုင္ ေျခြလာတဲ့ ၾကယ္ေတြရယ္
အလင္းလက္ဆုံး ၾကယ္ေတြရယ္
သိမ္းထားခဲ့တာ ၾကာလွေပါ႕
အလင္းစက္ေတြ ပိတ္ပင္ခ်င္တယ္။

မ်က္လွည့္ျပပြဲတစ္ခုမွာ
ငါကိုယ္တိုင္ ၀ွက္ထားတဲ့
ၾကယ္ေတြကလည္း ေျပးထြက္ေနဆဲ
ေဖ်ာက္လိုက္တဲ့ၾကယ္ေတြကလည္း
ေပၚလာေနတုန္း. . .
ငါ အသက္ရွိသေရြ႕
ၾကယ္ေတြနွင့္ နပန္းလုံးေနမွာ. . .။     ။

နရီထက္
( ၁၉ ၊ နို၀င္ဘာလ ၊ ၂၀၁၀ )