အပ်ံသင္စ
ငွက္ကေလး တစ္ေကာင္
ငါ့ရင္ခြင္ ကိုင္းထက္မွာ
လာနားဖူးတယ္ …
( သူက အမွတ္တမဲ့ ပါပဲ )

တစ္ေန႔တစ္ပင္
သူရစ္ခြင္လို႔
ရင္ခြင္ကိုင္းမွာ
တစ္ေနရာ စာသူယူသြားတယ္ ။
( အသိုက္အျမံဳ တစ္ခုရယ္ေပါ့ )

ဒီလိုနဲ႔ အိပ္တန္းတက္ခ်ိန္ေတြ
ေမွ်ာ္တတ္သူက .. ငါ
ေရာက္မလာတတ္တဲ့အခါ
ရင္ထဲမွာ .. စစ္ခင္း
လမင္းတစ္စင္း တိမ္ဖံုးသြားတယ္

ေၾသာ္ …
သူေပ်ာ္ရာ ေကာင္းကင္က်ယ္သာ
ျဖစ္ခြင့္ရရင္ .. ဆိုတဲ့အေတြး
ရင္ကို တကယ္ေဆြးသြားေစပါတယ္ ။

ရင္ခြင္အိုကို နာက်င္ေစလိုရင္ေတာင္
ငါမင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ မျငိဳျငင္ပါဘူး ..

ငွက္ကေလးေရ …
မင္းမေျခြေပမဲ့
ေႏြကေတာ့ ငါ့အရြက္ေတြ ေျခြမွာပဲ
မင္းမရွိရင္ေတာ့
ေဆာင္းက ငါ့အရြက္ေတြ
ျပန္ေ၀ႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ..

တစ္ေန႔ေန႔မွာ အေတာင္ျဖန္႔က်က္လို႔
ငါ့ရင္ခြင္ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္တေနရာ
မင္းပ်ံသြားမွာ ငါစိုးတယ္

ငါေန႔တိုင္း ငိုေနပါတယ္
ငွက္ကေလးေရ …………… ။

လြမ္းလိႈင္း