မိုးသားမ်ားထဲ အသားက် ေနထိုင္
ရ႔က္ၾကမ္းေရက်ိဳ ကိုင္းဖ်ားတစ္ေယာက္
ငယ္သူအိပ္မက္ အိမ္က ထြက္ခဲ့
ခ်စ္လ်က္ဆြဲကာ ေခတ္ေရစီးထဲ
မိုးသားမ်ား အသားက် လြင့္ေမ်ာ
ပြင့္ခ်ပါလ်က္ အပြင့္ခက္သည့္ ေခတ္
သူေဌးကေလ သမီးကို အျမဲတမ္း ေခၚတယ္
အေရာင္းျမွင့္တင္ေရးမွာ နင္ဟာေလ
ေဟာဒီပိုးသားဆူးကေလးဟာ သမီးဘ၀ရဲ႕ သရဖူေပါ့။
သမီးသာ အိပ္မက္တုိင္း ေဖာက္လို႔ရတဲ့ လမ္း
သမီးတို႔ ထုတ္လုပ္တဲ့ ပစၥည္းရဲ႕
ကုန္ၾကမ္းဟာလည္း သမီးပဲ၊
ကုန္ေခ်ာဟာလည္း ကဲ . . . ၾကည့္ မေခ်ာဘူးလား
သမီးဟာ
ေပါက္ကြဲဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဗံုး
ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ဆက္စပ္တဲံသူေတြက ေျပာတယ္
သူတို႔ ေျပာတာ သူတို႔နယ္ပယ္က စကားေပါ့
ကုမဏီမွာေတာ့ သမီးဟာ အလင္းလက္ဆံုး
ဆပ္ျပာပူေဖာင္းတစ္လံုးဟာ ညေန ညေနဆို
ပိုးသားဆူးကေလး ပိုးသားဆူးကေလး
ႏႊင္ႏႊင္ေပးတယ္ ထြင္ထြင္ေပးတယ္ ေခၚမလား
ႏႊာႏႊာေပးတယ္ပဲ ထားပါေတာ့
`ရင္းႏွီး´ ၾကတဲ့ သေဘာ `ျမဳွတ္ႏွံ´ ၾကတဲ့သေဘာ
ခင္ဗ်ားလို႔ သံုးစြဲလိုက္မယ္ေနာ္
ခင္ဗ်ားဆို ဘယ္`ရင္းႏွီး´ ကို သံုးစြဲမလဲ
သမီးက ဦးကိုေနာက္တာပါ
သမီးဘ၀က အျမဲ ေတာက္ပေနရမွ မဟုတ္လား
ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေနာက္ေနာက္ႀကီးဆို ဘယ္သူ ေပ်ာ္မလဲ
ၾကာေတာ့လည္း ၿငီးေငြ႕တယ္၊ ေနာက္ခ်င္တယ္ ဦးရယ္
ဦးမွာ ျမစ္ ရိွလား၊ ေခ်ာင္းကေလးေရာ မရိွခ်င္ဘူးလား။

မိုးေ၀း
ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၉၊ စတိုင္သစ္