ပင့္သက္႐ႈိက္ပံုက အစ
အလိုမက်မ်က္ေစာင္းခဲပံုအဆံုး
သူ႔အရိပ္အေယာင္အားလံုးကဗ်ာ။

အစိမ္းေရာင္ဆက္ဆံေရးေတြ
ကိုယ့္အျမင္မွာ အသက္ဝင္ေသာပန္းႏုေရာင္
အဲဒီလို
အခ်စ္က အာရုံေတြကို ေမွာက္မွားေစတယ္။

တစ္ေန႔တစ္ေန႔
သူ႔မ်က္ႏွာ မိုးေလဝသကို အကဲခတ္
မိန္းကေလးသဘာဝနဲ႔
ႏွစ္ကိုယ့္တစ္စိတ္အေဝးက အရသာ
အိပ္မက္ထဲ သူ႔ရယ္သံေတြ ပဲ႔တင္ထပ္လို႔။

တိတ္တဆိတ္
ရင္ထဲ ပင့္ကူမွ်င္ေနတဲ႔ ခ်စ္ေမတၱာ
အေတြးလြန္စီးဆင္းေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးဟာ
သူ႔အဓိပၸါယ္နဲ႔။

သူ႔ရနံ႔အနား လိပ္ျပာလိုရစ္ဝဲေနမိရုံ
သူ႔ဆီေလွ်ာက္ျဖစ္တဲ့လမ္းမွာ
ဘယ္လို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ ခင္းမထားဘူး။

ဘယ္သူလဲ
မသိရေသးတဲ့ သူ႔နာမည္
စိတ္ထဲက အသံတိတ္ေရရြတ္လို႔
မိန္းကေလး
လြမ္းမိတဲ့အခါ
“ကိုယ့္အေမွာင္မွာ လင္းေနတဲ့ ၾကယ္တာရာတစ္လံုးအေၾကာင္း”
သတ္ပံုအမွားနဲ႔ ေရးမိတယ္။

ေအာင္ရင္ျငိမ္း