ေနရာတုိင္းမွာ လွပမႈေတြ
ရွိေနၾကစျမဲ ဆုိရင္ေပါ့
ငါ ဆႏၵစိုက္ခင္းေသးေသးေလး
မလွပႏုိင္တာကေတာ့ ေ၀၀ါးေနဆဲ ………. ။

ႏိုးတ၀က္ အိပ္မက္ေတြ
ဆက္တုိက္ မက္ေနေပမဲ့
တကယ္ အေသအခ်ာ ျဖစ္လာမယ့္
အသက္ရႈျခင္းေတြနဲ့ ေ၀းေနဆဲ …..။

မျမင္ႏုိင္တဲ့ လက္တစံုကို တြဲေလွ်ာက္ဖုိ႔
ဘာလုိ႔ အားေတြ ျဖစ္ျဖစ္လာတာလဲ ……
ျပန္ေမးၾကည့္ေတာ့
ေမးခြန္းေတြက ထပ္ခါထပ္ခါ ျပန္ျပန္ေျဖေနတဲ့
အေျဖေတြ အျဖစ္တည္ရွိဆဲ ………။

ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြ
ဘယ္ေလာက္က်ဲက်ဲ
ငါ ေနခ်င္တဲ့ ေတာင္တန္းစိမ္းစိမ္းေလးထဲက
အိမ္ေလးထဲ မေရာက္ႏုိင္ေသးတာက
ခက္ေနတုန္းပဲ ………..။

ငါ ၾကားၾကားေနတဲ့ စကားသံအခ်ဳိ႔
ခ်ဳိမိန္ေနတယ္ဆုိတာ
ဘာလုိ႔ သၾကားလံုး အခ်ဳိေလးေတြနဲ့
အစားမထုိးႏုိင္ခဲ့တာလဲ
စဥ္းစားလုိက္ ေမ့ျပစ္လုိက္နဲ့
ငါ တေယာက္ထဲ ေမွ်ာ္လြင့္ေနဆဲ
ဟို ……… ဘာ မွ မ သိ တဲ့ အ ေ၀း ၾကီး ထဲ မွာ ေပါ့ ………။

စႏုိးပန္းေလး