Home
Post Masterpiece
Register
Login
ဝဋ္ဒုကၡဟာ မင္းေျခဖဝါးေအာက္မွာ နင္းေျခခံရတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္လိုျခင္းပဲ မမ
ဝဋ္ဒုကၡဟာ
မင္းေျခဖဝါးေအာက္မွာ နင္းေျခခံရတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္လိုျခင္းပဲ မမ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ တိုက္စားခံလိုက္ရတဲ့ ကမ္းပါးငယ္
ပင္လယ္ရဲ႕ ခ်န္ထားျခင္းခံရတဲ့ ေသာင္ျပင္မွာ
မရွိေတာ့တဲ့ေျခရာေတြ လိုက္ရွာေနမိသူ
မမေရ
ငါဟာ အထိအခိုက္မခံတဲ့ကမ႓ာဆီက
ေရာက္လာခဲ့တာေပါ့
ႏွင္းဆီအသစ္ေတြပြင့္တဲ့ စၾကဝဠာမွာ
ငါ့အသက္ကိုဆြဲငင္ေနတဲ့ သံလိုက္စက္ကြင္းေတြရွိတယ္
ေမၽွာ္လင့္ခ်က္တို႔ေသဆံုးရာ
ၿပီးေတာ့…
အသစ္တစ္ဖန္ေမြးဖြားရာ
အိပ္မက္ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ မမရဲ႕ဆံႏြယ္ေတြၾကားမွာ တည္ရွိတယ္
မမေရ
မ်ိဳးရိုးဗီဇ မေကာင္းတဲ့ေျမယာလို
ငါ့ကို ခုတ္ထြင္လွဲ႔
ေမႊးျမဖို႔ တာဝန္မေၾကခဲ့တဲ့ ပန္းပြင့္ေတြ
ငါ့ကို ရိတ္သိမ္းလွဲ႔
ေလရိုင္းေတြၾကားက သိမ္ေမြ႕တဲ့ ႏွင္းဆီပ်ိဳေလး
မမကိုယ္တိုင္ဟာ အလွတရားပဲ
မမကိုယ္တိုင္ဟာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပဲ
ဘဝတေလၽွာက္လံုး
ဗလာျဖစ္ေနတဲ့ ဖဲခ်ပ္ေတြကို ရင္းႏွီးသလို
ငါ ရင္းႏွီးခဲ့တယ္
ငါကေတာ့ …
နာက်င္ေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းရယ္ေလ
ကိုယ့္အရိပ္ကို
လေရာင္လို႔ ထင္မွားမိသူေပါ့
မမေရ
ကိုယ့္မလံုျခံဳမႈနဲ႔ကိုယ္
မိုးၿပိဳေနသူပါ
ကိုယ့္အသက္နဲ႔ကိုယ္
ျငင္းဆန္ေနသူပါ
မမရယ္လိုက္တဲ့အခါ
ေက်ာက္ျဖစ္သြားတဲ့ စိန္ပန္းေတြ
နီရဲေနေအာင္ ေသြးယိုစီးၾကတာ
မမကို ငါနားလည္တဲ့
ဟိုအရင္ကတည္းကေပါ့
မမရဲ႕ မ်က္ရည္ဟာ
ငါ့ ကင္ဆာဆဲလ္ပဲ
ငါ ေရာက္ေနတာ
မမ စြန္႔ပစ္ခဲ့တဲ့ လမ္းပဲ
မမရဲ႕ေရွ႕မွာ
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး ပဲ့ေႂကြလြင့္ေမ်ာခဲ့
မမေရ
ဝဋ္ဒုကၡဟာ
မင္းေျခဖဝါးေအာက္မွာ နင္းေျခခံရတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္လိုျခင္းပဲ
အဲဒီလို တစ္ေန႔လံုး ေမွာင္ေနတဲ့ ရာသီမွာ
သစၥာပန္းေတြလည္း အျပာေရာင္ေျပာင္းသြားခဲ့…။
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service