ဥၾသသံၾကားလိုက္တာနဲ႕
ေႏြဆိုတာ ေရာက္ၿပီ ေတြးမိတာကိုက
ပထမ အလြဲ။

ဒီေအးစက္စက္ ေဆာင္းက
သိပ္ရွည္လ်ားပါတယ္။

လမ္းမေတြမွာ
လက္ပိုက္လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတာ
႐ို႐ိုက်ိဳးက်ိဳးေတာ့ မဟုတ္
ေအးေလ
တနည္းအားျဖင့္ေတာ့လည္း မွန္မလားပဲ
သူတို႕ေတြ အ႐ိုးစိမ့္တဲ့ ေဆာင္းေလကို
႐ိုက်ိဳးေနတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာေပါ့။

ေနေရာင္ေအာက္မွာ ခ်မ္းတုန္ေနရတာက
ကိုယ့္မ်က္စိေအာက္က လူတေယာက္ကို လြမ္းရတာမ်ိဳးလိုပဲ
တခုခု လစ္ဟာေနတယ္။

ကြယ္ . .
ေႏြဦးရယ္ ငါလြမ္းေနလို႕
ဥၾသသံကို နားဆာေနတယ္။