သတိရမိတဲ့အခိုက္…ထညည္းမိလိုက္တဲ့
နင္က…ငါအႀကိဳက္ဆံုးသီခ်င္းတစ္ပုဒ္လို..
..
အိပ္ရာ၀င္ခ်ိန္နဲ႔ႏိုးထခ်ိန္ေတာင္..သတိထားမွၾကည့္မိမယ့္
နင္က….ငါ့အိပ္ရာထက္က…မ်က္ႏွာက်က္လို…
..
မ်ိဳသိပ္ထားလည္း..မြန္းၾကပ္လြန္းေပမယ့္..ဒဏ္ရာေတြခ်န္ခဲ့တဲ့
နင္က…ငါမႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့..ေဆးလိပ္ေငြ႕လို..
..
..
နင္က…ငါ့ရဲ႕၀င္သက္ထြက္သက္တခုလို..
အနီးကပ္ဆံုး..ေမ့ေပ်ာက္ေနမိရမယ့္…ေလျပည္သက္သက္ေပါ့..
..
ၿပီးေတာ့….
ရွိျခင္းမရွိျခင္းကို..ဖန္တီးလို႔မရတဲ့အရာတခု..။
သိေနေပမယ့္..ဘယ္ေတာ့မွထိေတြ႕ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့..
အိပ္မက္ထဲက…ပံုျပင္ေလးပဲေပါ့