Home
Post Masterpiece
Register
Login
ဂုဏ္ၾကီးရွင္ အသုဘ
ေအးစက္ေတာင့္တင္း
အသက္ကင္း၍
ေခါင္းရင္းေထာင့္ဘက္
အိပ္ ရာ ထက္ ဝယ္္
သူ႔လင္ အ ေလာင္းျပင္ ထား၏။
ညကကုန္ထမ္း
သန္းေခါင္ ျဖန္းမွ
အိမ္ေရာက္သည့္သူ
တခါးဖြင့့္္သူမရွိ
ဘယ္သို႔ေရာဂါ ဘယ္အခ်ိန္ဆံုး
လံုးလံုးသိသူမရွိ။
အိမ္သူ ငါးေရာင္း
သူ႔ေစ်းေတာင္းသည္
ခ်က္ျပဳတ္စီမံေလာကဓံႏွင့္
ရင္ ဆိုင္ ေျပးလႊား
မအားႏွင့္ပင္ ရွိ ေလ ၏။
သားသမီးတစု
သူ႔ထက္ငါေအာက္
အရြယ္ခ်င္းယွဥ္
လွ်င္ လွ်င္ ေက်ာင္းသြား
သူတို႔အားႏွင့္
ရုန္းကန္ဘဝလူလံုးမလွ။
ေန႔ခင္းေရာက္လွ်င္
ႏုံ႔လူတသိုက္
ပ်ဥ္ေဟာင္းရုိက္လွ်က္
အ ေခါင္းျပင္ ေသာ္
ို္သူ႔မိန္းမကား
ခါးလိမ္ၾကား က
ေငြငါးရာကို
အရက္ဖိုးေပး
အ ေလာင္းတလွည့္
သမီးသားတခါ
ၾကည့္လွ်က္ကာသာ
ငိုခ်င္းခ်။
္အသုဘ ရွဳ ထိုလူထုတြင္
ေဖ့အ ေလာင္း ရင္း
အားငယ္ ေဖ်ာ့လွ်
အငယ္ဆံုးမ သည္
ကိုယ္တိုင္ ဖီးလိမ္း
ေက်ာင္းျဖဴစိမ္းနဲ႔မုန္းဖိုးေတာင္းရန္
႔ရပ္ေန၏။
သမီးၾကီးက
ရင္ ဆို႔ရွဳိက္ငို
ဖခင္ ကိုယ္ကို
ေတာပန္းတခ်ဳိ႔လႊမ္းေတာ့၏။
သူ႔မိန္းမလည္း
ေၾကးစည္သံခ်က္
အ ေလာင္းထြက္ လွ်င္
ေနာင္ တြင္ အ ေရး
အ ေတြး ဆူ ေပြ႔
သတိေမ့ကာ
ေျမတြင္ ဗုန္းဗုန္းလဲေတာ့၏။ ။
ေဝယံေအာင္(ဓါတုေဗဒ)
္
္
္
္
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service