အၿပာ

စိတ္နဲ႔ထိခတ္သမွ်ဟာ
ကဗ်ာလို႔ဆိုခဲ့ရင္ .. .
ရင္ဘတ္ၿခင္းဖိကပ္သမွ်ဟာ
အၾကင္နာလို႔သတ္မွတ္ခဲ့ရင္ .. .
ႏွလံုးေသြးအေစးဓါတ္ၿခင္း ေစးကပ္သမွ်လဲ
အခ်စ္ပဲေပါ့ .. .

ဒါေပမဲ့
သံေယာဇဥ္ဆိုတာနဲ႔ ၿငိပါတ္မိခဲ့သမွ်တိုင္းဟာ
ဘာလို႔အဆံုးတစ္ဖက္စီရဲ႕အစြန္မွာ
အသံတိတ္အိပ္စက္ေနရတာလဲ

ႏွဳတ္ခမ္းၿခင္းထိကပ္ခဲ့သမွ်မွာ
အနမ္းေတြပဲ့ေၾကြရင္း အလြမ္းေတြအလင္းၿပန္
ရင္ခုန္သံေတြၿပာက်ေစတဲ့ေသာကမီးေတြနဲ႔
ႏွလံုးအိမ္ကိုၿပန္ၿပီးအဟပ္ခံရတယ္

ဘယ္လိုေၿပာရမလဲ
စိတ္မွာစြန္းထင္းခဲ့သမွ်
ေတာက္ပလြန္းတဲ့အေရာင္ေတြဟာ
ဖြာကနဲလြင့္စင္သြားတဲ့စုတ္ခ်က္မွာ
ပန္းခ်ီဆရာေတြဖမ္းမမိတဲ့
အေရာင္ေတြလို
ရင္ခြင္တစ္ခုလံုးကိုေပပြ

အဲ့ဒီ မွိန္ပ်ပ် .. ၿဖဴေရာ္ေရာ္ .. ခပ္ရင့္ရင့္ .. .
အေရာင္ေတြေအာက္
ငါ ေဖါက္ထုတ္ခဲ့တဲ့ ႏွလံုးေသြးဟာ
ေနာက္က်ိၿပီး အေရာင္ၿပာေနခဲ့တယ္ .. .။

ကိုခ်ဳိ