ေသြးဆံုးေနတဲ့ မိန္းမလို ဆိုင္းဘုတ္နဲ႔
လူညံ့ေတြရယ္
အဲဒါေတြကိုေတာ့
လွမယ္ထင္လို႔
ၿမိဳ႕ဟာ
သူ႔ကိုယ္သူ
အစြမ္းကုန္ ျခယ္သထားေလရဲ႕၊
ၿမိဳ႕ဟာ
ေဟာဒီဖဲခ်ပ္ေတာ့ ၀ွက္ထားေလရဲ႕။
ၿမိဳ႕ဟာ
၀န္႐ိုးစြန္းမွာ
တစ္ကုိယ္တည္း ဟုိတယ္စာ သြားသြားစားတတ္တဲ့
အၾကင္နာတရားပံု သစ္တံုးတစ္တံုးကို
၀ွက္ထားတယ္။
ၿမိဳ႕ဟာ
လမင္းနဲ႔ ဧည့္ခံတတ္တဲ့
ရပ္ကြက္တစ္ခုကိုလည္း ၀ွက္ထားတယ္။
ၿမိဳ႕ဟာ
စကားေျပာတတ္စ ၾကယ္ကေလးတစ္ပြင့္ကိုလည္း
၀ွက္ထားတယ္။
ၿမိဳ႕ဟာ
လူသားစစ္စစ္ျဖစ္ရက္နဲ႔
ကုလားအုပ္တစ္ေကာင္လို
စုေဆာင္းထားတဲ့ ေရေတြလည္းရွိ
သူ႔အဖို႔ရာ ဘို႔တစ္လံုးလည္း ပါရွိ
အေ၀းျမင္ လည္ပင္းရွည္ႀကီးလည္းရွိ
ၿပီးေတာ့
ကမ ၻာေက်ာ္ ေက်းစြပ္ပံုျပင္ကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္တဲ့
စားပြဲခံုတစ္လံုးကိုလည္း ၀ွက္ထားတယ္။
ၿမိဳ႕ဟာ
အဲဒါေၾကာင့္ပဲ
ကမ ၻာပုသြားတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ကို
ကုိယ္၀န္ေဆာင္ထားရၿပီဆိုတာ
မသိရွာခဲ့ဘူးေပါ့။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္