မၿပယ္ေပ်ာက္ေသးတဲ့ မယာရနံ႕ေတြ
ရႈရိႈက္မိတိုင္း
လိုေနတဲ့ အိပ္မက္တ၀က္ကို
အၿပည္႕ထည္႕ေသာက္ခ်င္ေနတုန္းပဲ

တေန႕ေတာ့လည္းေ၀းမွာပါဆိုတဲ့အေတြး
“ေသတဲ့အထိအတူေနမယ္ဆိုတဲ့”
အေၿပာေတြ ၾကားမွာေတာ့ ဘယ္ေတြးမိမွာလဲ…..
အဲ့ဒီအရံႈးေတြကို ဘယ္လိုေႏြမိုးေဆာင္းေတြကမ်ား ေဖ်ာက္ေပးႏိုင္မလဲ ….

သံေယာဇဥ္ေတြကို အားနာရမွာလား
ရူးသြပ္ၿခင္းေတြကို ေအာ္ဟစ္ေမာင္းထုတ္ရမွာလား
ေသခ်ာတာကေတာ့
“င့ါဒဏ္ရာေတြက ငါ့အရိပ္ေတြကို မီးေမာင္းလိုက္ထိုးေနၿပီး”

မဆိုသေလာက္ေလး လမ္းခြဲခဲ့ရတယ္ဆိုေပမယ့္
ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္ ကိုယ္တူးခဲ့သလိုပဲ….
လြတ္တဲ့ ငါးက ပိုၾကီးတယ္မထင္ပါဘူး
ၾကီးတဲ့ ငါးလို႕ပဲ သတ္မွတ္ၿပီး တမင္လြတ္ေပးလိုက္တယ္လို႕ပဲ
သေဘာထားပါတယ္

ရက္ထပ္ေနတဲ့အလြမ္းေတြကို ပြတ္ကာသီကာ
ရခဲ့သူမဟုတ္တဲ့အတြက္ လြယ္လြယ္ေလးေတာ့
ဒါယာရီစာရြက္ေတြကို အေမွာင္မခ်ပါရေစနဲ႕
ရာသီဥတု ၿပယ္တဲ့အခ်ိန္ေလးကိုေတာ့
သက္တန္႕ေလးနဲ႕ ေစာင့္ၿပီး ၿမဴးပါရေစ

ap