Professional Authors

၂၁ရာစုေရာဂါ

ငါတုိ ့ရႈရႈိက္ေနတဲ ့
ေန ့စဥ္၀င္သက္ေတြထဲ
အမွားဘယ္ႏွရာခုိင္ႏႈန္းပါသလဲ
မင္းမေတြးမိသလုိ
ငါလည္းမေမးမိဘူး…
ထားပါ…
ဒီဘက္ေခတ္လူၿဖစ္ရၿခင္းဟာ
ေရွးေရွးတုန္းကထက္ပုိလတ္ဆတ္လိမ္ ့မယ္
ဆုိတဲ ့အေတြး
ငါ ့အသိစိတ္ထဲေတာ့
ထည့္လုိ ့မရေသးဘူးရယ္…

လူငယ္ဟာ
ရုိးသားေနရမယ္….
ထက္ၿမက္ေနရမယ္…
တက္ၾကြေနရမယ္…
မေကာက္က်စ္ရဘူး…
မယုတ္မာရဘူး….
မရမ္းကားရဘူးဆုိတဲ ့အေၾကာင္း
အထက္တန္းေက်ာင္းက
ေခါင္းေလာင္းထုိးသံကေတာ့
သင္ေပးလုိက္တာပါပဲ..
ဆုိပါစုိ ့ကြာ…

ခုခံအားက်ဆင္းေနတဲ ့ေခတ္ကုိ
ေဆးၿမီတုိနဲ ့ၿဖတ္ေက်ာ္မယ္ဆုိ
ရင္ဘတ္အပုိတစ္စုံလုိမယ္…
အဓမၼတရားလုိမယ္..
ဘယ္သူေသေသငေတမာနုိင္ရမယ္…
အဲ ့ေလာက္ဆုိ
မင္းမနက္ၿဖန္တုိင္းမွာ
မုိးခါးေရအလွ်ံပယ္ရွိနုိင္တယ္…
သုိ ့ေပမယ့္
အမ်ားစုရဲ ့
ေမွ်ာ္လင္ ့ခ်က္ေတြက
ဖာရာ ေထးရာအထပ္ထပ္နဲ ့
ေတာက္ပမႈေတြမဲ ့ေနတယ္..
ဒီေတာ့ငါ ့ေကာင္..
မင္း ကုိယ့္လိပ္ၿပာကုိယ္ေဆးၿပီး
ကုိယ့္သမုိင္းကုိယ္ အၿဖဴထည္သက္သက္ေရးသင္ ့တယ္..
ငါတုိ ့ေရာက္ေနတာက
တတိယကမၻာစစ္ကုိ
မ်က္ေစာင္းထုိးေနတဲ ့
ေလဒီဂါဂါေခတ္..
အသစ္အသစ္ေတြ ေစ်းေကာင္းရေနခ်ိန္
ရုိးသားမႈကလြဲၿပီး
သုံးစားမရေတာ့တဲ ့
အေတြးအေခၚေဟာင္းတစ္ခ်ိဳ ့
ေၿမာင္းထဲပုိ ့သင္ ့ပုိ ့ရမယ္…
နာမည္ေကာင္းဟစ္ယုံနဲ ့
နာမည္မေကာင္းလာနုိင္ဘူးဆုိတာ
မင္းနားလည္ပါ..
စား၀တ္ေနေရးကစလုိ ့
လႊတ္ေတာ္နုိင္ငံေရးအထိ
တီးမိေခါက္မိရွိပါေစသူငယ္ခ်င္း…

(လင္းသစ္)
၁၆.၈.၂၀၁၂

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Apr 18, 2014

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment