“တစ္ဖက္သတ္ သစၥာ”

စြန္႔လႊတ္ျခင္း ၀ါဒကိုးၿပီး…

ကိုယ္႔ႏွလံုးသားက ခပ္ယဲ႔ယဲ႔…

အိပ္မက္ေတြ အေသသတ္ခဲ႔ေပမယ္႔

အလြမ္းပေဟဠိေတြထဲ

သူ႕ကိုသာ ေဖြရွာေလ႔ရွိတယ္….။

စိတ္ေတြ လိုရာေျပးတိုင္း

သူ႔ရင္ခြင္သို႔ တည္႔တည္႔ မတ္မတ္….

မ်က္နက္၀န္းေတြထဲ….

တြယ္တာျခင္းေလး တစ္စြန္းတစ္စနဲ႔

ယစ္မူးေနရတာကိုက ကိုယ္႔ဘ၀ ျဖစ္တယ္….။

မ်က္ရည္ေတြ ပြင္႔လိုက္ ေၾကြလိုက္

သူ႔ကို မွန္းလွ်က္…. ဇြဲေတြနဲ႔ ေပကပ္

ခြင္႔လႊတ္ျခင္းအရပ္မွာ

စာမပီ…..စာမစီထားတဲ႔…..

အထီးက်န္ျခင္းထဲ ကိုယ္ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတတ္တယ္…။

ရင္တြင္းျဖစ္ေတြ ေရးျခစ္ရင္း

သူ႕အတြက္…. အိုေအစစ္ေလးျဖစ္ခြင္႔…..

သူ႕အတြက္….. ခိုလႈံရာေလး ျဖစ္ခြင္႔…..

သူ႕အတြက္…. ဧ၀ ျဖစ္ခြင္႔….

သူ႕အတြက္….. ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ျဖစ္ခြင္႔

အဲ႔ဒီ႔ ဆႏၵ ၀ါက်ေတြနဲ႔

ကိုယ္႔ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိေတြ သစၥာရွိေနတုန္းပဲ….။

သူ႕ အၿငိဳးရုိက္ခ်က္နဲ႔

ကိုယ္႔ ေ၀ဒနာေတြ မီးလိုကူးလည္း….

သူျပန္လာမယ္႔တစ္ေန႔….ဆိုတာကိုပဲ

၂၄ နာရီလံုးလံုး…..၃၆၅ရက္လံုးလံုး ေရရြတ္ေနတတ္တာမို႔…

ယံုမလားေတာ႔မသိဘူး

စိတ္က် လက္က် ေန႔ရက္ေတြထဲက

သူ႕အားကိုးနဲ႔….

ကိုယ္ အႀကိမ္ႀကိမ္…လြတ္ေအာင္ရုန္းခဲ႔ဖူးတယ္…။   ။

အလြမ္းေကသရီ