အဲဒီ အေၾကာင္းကို ေျပာၿပီးရင္ ဘာမွ ထပ္မေျပာခ်င္ေတာ့ဖို႔အဆင္သင့္ဘဲ……..

 ေခါင္မိုးေပၚမွာ က်ီးငွက္တစ္ေကာင္ ရိွခ်င္ရင္လည္း ရိွေနမွာဘဲ

 အ႐ိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းက်ၿပီးသား ၾသဇာပင္ တစ္ပင္က ကိုယ့္ရင္ခြင္တည့္တည့္မွာ အာေနတယ္

 “ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ရွင္သန္ခြင့္ရမယ္ဆို…………..”

 အဲဒီ အေၾကာင္းေတြကို ထပ္မေျပာလို႔ မရဘူးလား ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ျပန္ေမးေနမိတယ္

 “ေနာက္တစ္ႀကီမ္သာ ျပန္ရွင္သန္ခြင့္ရမယ္ဆို………..”

 အဲဒီ အေၾကာင္းေတြ မေျပာလို႔ မရဘူးလား ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ျပန္ေမးေနမိတယ္

 ျပႆနာပဲ………

စစ္ဆိုတာဆီ မေရာက္ခင္ ျမွားေတြကုန္ေအာင္ ပစ္ခဲ့တယ္

 ဘ၀ဆိုတာနဲ႔ အကေန လွည့္ျပန္ေျပး ေျပးခဲ့တယ္…

 “လန္းဆန္းေစပါတယ္”လို႔ အညႊန္းမ်ားတာမွန္သမွ်

 မူးေနာက္ ဂေယာင္ေျခာက္ျခား ျဖစ္သည္အထိ ရွဳရိွုက္ခဲ့ၿပီးတယ္။

ဒီစာေၾကာင္းကိုလဲ ဒီအေၾကာင္းထဲ ႐ိုက္႐ိုက္ထည့္ေနမိတယ္

 စိတၱဇပဲ……

“ကစ္စမီရဲ႕ သဘာ၀မွာ ဆူးေတြပါေနသလိုေပါ့ဗ်ာ”

 ကို္ယ္က ရယ္မလို႔ေျပာတာပါ

 လြဲခ်င္ေတာ့ အကုန္လံုးက

 ၀ိုင္းေလးနက္ေနလိုက္ၾကတာ…….

ယုန္ကေလးေတြ ကစားေနတာၾကည့္တယ္

 လက္ေ၀ွ႔သမားေတြ ထိုးသတ္ေနတာၾကည့္တယ္ ျမင္ျမင္သမွ် လိုက္ၾကည့္ေနတာပဲ………

 မ်က္လံုးအေသ စိတ္အေသနဲ႔…..

 ဟုတ္ကဲ့

 ေနာက္တစ္ခါ ေနာက္တစ္ေခါက္က်မွ

 ဒီအေၾကာင္းေတြကိုပဲ ထပ္ေျပာၾကေသးတာေပါ့။………။

ပန္ပါယ္