“ေရေလာင္း
ေပါင္းသင္ပါ” ဆိုတဲ့
ဆိုင္းဘုတ္
ကၽြန္ေတာ့္ ဥယ်ာဥ္ေရွ႕မွာ
ခ်ိတ္ဆြဲထားတယ္ ..

ကိုယ္တိုင္ေရေလာင္း
ကိုယ္တိုင္ေပါင္းသင္နဲ႔
ဟုတ္ကဲ့
ျမက္ခင္းေပၚလည္း
ကၽြန္ေတာ္မနင္းပါဘူး …

ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္ဖို႔အတြက္
မ်ိဳးေစ့ေတြကို
ေျမျမွဳပ္ ဂူသြင္းပစ္ရတာေတာ့
ကၽြန္ေတာ္  စိတ္မေကာင္းပါဘူး ..
လိပ္ျပာၿဖစ္ဖို႔အတြက္ေတာင္မွ
ပိုးတံုးလံုး ဘဝတုန္းကစ
အႏွိမ္ခံခဲ့ရတာပဲေလ
မ်ိဳးေစ့တို႕ .. ကၽြန္ေတာ့္ကိုနားလည္မွာပါ

ဥယ်ာဥ္ထဲ
ေလွ်ာက္သြားၿပီး
ငႇက္တို႔နဲ႔ .. သီခ်င္းေတြ
သီဆိုညည္းေနတတ္တယ္
သူတို႔ဆိုတာ .. ကၽြန္ေတာ္မသိသလို
ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာလဲ
သူတို႔သိၾကမယ္ .. မထင္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ .. တူညီတာတစ္ခုကေတာ့
လြတ္လပ္မႈ ေလဟုန္ထဲမွာ
စီးေမ်ာေနၾကတယ္ဆိုတာပါပဲ ..

ေႏြ ..
မိုး ..
ေဆာင္း ..
ဥတုသံုးခုစလံုး
ကၽြန္ေတာ့္ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတယ္ ..
မိုးကေတာ့
တခါတေလ ..
မဖိတ္ဘဲ .. ေရာက္လာတတ္တယ္ေလ ..
ဒါေပမယ့္
ပြဲဖ်က္မိုး ..မဟုတ္ပါဘူး
စိုရံုေလး .. ျဖန္းတဲ့
မိုးေျပးေလး ေပါ့။

ကၽြန္ေတာ္လည္း
ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာစား
ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာသြားနဲ႔ ..
ေနာက္ဆံုး …
အိပ္ျပန္ခ်ိန္တို႔ေတာင္မွ
အိပ္ရာဝင္ … ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။

တစ္ေန႔ ….
……………..
…………….
…………….
လူၾကီးစံုရာနဲ႔
သူမ
ကၽြန္ေတာ့္ဆီေရာက္လာခဲ့တယ္ ..

ကၽြန္ေတာ့္ဥယ်ာဥ္က
သူ႕ဘက္ျခမ္း .. က်ဴးေက်ာ္လို႔တဲ့…..
တျဖည္းျဖည္း .. သူ႕အေငြ႕အသက္ေတြ
ေလ်ာ့ပါးလာေၾကာင္း ..
သူေနထိုင္ရာကမၻာက .. တစ္စစ
က်ဥ္းေျမာင္းလာရေၾကာင္း …..
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြ
တစ္ေန႔တျခား
ေရေမ်ာကမ္းတင္ ျဖစ္လာရေၾကာင္းကို
စာစီစာကံုး တစ္ပုဒ္အေနနဲ႔
ခ်ေရးျပပါေတာ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကလည္း
ကၽြန္ေတာ့္ ဥယ်ာဥ္က
က်ဴးေက်ာ္ေျမတစ္ခု မဟုတ္ေၾကာင္း
စီကာပတ္ကံုး မဟုတ္ေတာင္မွ
ရင္ထဲ႐ွိတာေတြပဲ ထုတ္ေျပာေနခဲ့မိတယ္ ..

ဒါေပမဲ့ သူမကေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ဥယ်ာဥ္ကို .. က်ဴးေက်ာ္ေျမအျဖစ္
တရားစြဲဖို႔ .. လူၾကီးေတြနဲ႔သာ
တိုင္ပင္ေနပါေတာ့တယ္ ..

ေနာက္ဆံုး ….

ကၽြန္ေတာ္ရယ္ …
ကၽြန္ေတာ့္ဥယ်ာဥ္ရယ္ ..
လက္တစ္ကမ္းမွာ
အေမွာင္အတိ ဖံုးခဲ့တဲ့
ေန႔ကဒီေန႔ပါပဲ ..

ဘာလို႔
ဒီဥယ်ာဥ္က
သူမအတြက္… ဆိုတာ
မ႐ွင္းျပခဲ့မိလိုက္ေလလဲ
ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး …….။

သက္ေထြး
ဇြန္ ၆ ၂ဝဝ၇